Bad Wolves is een Amerikaanse band die in 2017 werd opgestart door een vijftal die reeds bakken ervaring heeft in het muziekwereldje. Vocalist Tommy Veyt heeft een verleden bij o.a. Divine Heresy en Snot, drummer John Boecklin ken je misschien van DevilDriver, Gitarist Doc Coyle plukte ook al aan de snaren bij God Forbid, tweede gitarist Chris Cain ken je misschien van Bury Your Dead of For The Fallen Dreams en bassist Kyle Konkiel zou belletjes moeten doen rinkelen bij fans van In This Moment of Scar The Martyr. Voldoende ervaring dus en als je dan nog weet dat Bad Wolves ene Zoltan Bathory (Five Finger Death Punch) als manager heeft, dan weet je dat je goed zit. Dit werd ondertussen ruimschoots bewezen in de V.S. waar het vorig jaar uitgebrachte eerste album ‘Disobey’ reeds hoge ogen gooide. De ep ‘Zombie’, met een cover van Cranberrie’s gelijknamige hit uit 1994, deed zo nodig nog beter en Bad Wolves is intussen, dankzij ook al een viertal singletjes uit dit tweede full-album al een gevestigde waarde in de Amerikaanse muziekwereld met hun uiterst aanstekelijke mix van hard rock, heavy metal en groove metal. Zelf ben ik minder overtuigd van dit twaalf tracks tellend album. Ja, elk nummer wordt overtuigend gebracht – kan het anders met dergelijke artiesten? – maar naar mijn smaak is elk nummer er ook op gericht om een brug te slaan tussen rock / metal en de meer radio vriendelijke mainstream pop / rock. En ja, dan levert dit een heel pak nummers op die aanstekelijk klinken en zo op de radio kunnen. Maar dit betekent dan ook dat de “houdbaarheidsdatum” van al die nummers niet zo lang meegaat. Voeg daaraan toe dat geen van de twaalf tracks op dit album echt blijft hangen bij ondergetekende en je begrijpt dat ik Bad Wolves niet zo hoog inschat als vele Amerikaanse collega’s en muziekliefhebbers. ‘N.A.T.I.O.N.’ is natuurlijk geen slecht album, maar na een luisterbeurt, moet ik toch opnieuw nadenken wat ik precies gehoord heb: geen van de nummers is echt blijven hangen of heeft ook maar een klik gemaakt bij mij. Dit is met andere woorden niet “my cup of tea” wegens te radiovriendelijk, niet krachtig genoeg, te vluchtig als bijvoorbeeld ether.
Luc Ghyselen (60)
Eleven Seven Music
Tracklist: 1. I’ll Be There 2. No Messiah 3.Learn To Walk Again 4. Killing Me Slowly 5. Better Off This Way 6. Foe Or Friend 7. Sober 8. Back In The Days 9. The Consumerist 10. Heaven So Heartless 11. Crying Game 12. L.A. Song