Metal Against Child Cancer – 02/11/2019 – CC De Wieke, Deerlijk.

Ik was maar net op tijd om de start niet te missen van deze elfde editie van Metal Against Child Cancer, een mooi georganiseerd festival waarvan de opbrengst integraal naar een goed doel gaat.

West Vlamica is een nog jonge band die zijn grote voorbeelden wil eren. Als je naar het logo van de band kijkt weet je dat dit Metallica is. Maar de vier jonge snaken hebben toch nog heel veel werk voor de boeg. Hun versies lijken aan een heel wat trager tempo gespeeld, en bijten allerminst van zich af, zoals thrash metal toch zou moeten. Net alsof je een 45-toerenplaatje, of, wie kent die nog, een 78-toerenplaat, afspeelt op 33 toeren. Ik hoorde ook de term “sleep metal” vallen. Dus, heel spijtig, jongens, maar er is nog heel veel werk aan de winkel, zodat de laatkomers voor een keer geen ongelijk hadden.

Gelukkig zorgt Devil’s Bargain wel voor vuurwerk. De band kreeg vorig jaar af te rekenen met een paar elektriciteitspannes en mocht dus terug keren. Hun eerste creatie, ‘Deal With The Devil’ (2017), vonden we niet slecht, maar was toch wat braafjes. Met een nieuwe vocalist achter de microfoon en met hernieuwde energie zorgt het huidige vijftal wel voor een sound waar ik warm van word en waar ik een heel goed gevoel aan over houd. Naast wat nummers uit dit eerste werkstuk, zorgde de band ook voor een pak nummers die op een nieuw album zouden moeten komen. Ik kijk er alvast naar uit, want de gedreven en energiek gebrachte heavy metal smaakt naar meer.

Met Solitude Within gaan we een andere richting op. Dit vijftal met de sympathieke Emmelie Arents als boegbeeld en zangeres zorgt voor een knappe set symphonic metal die duidelijk schatplichtig is aan Within Temptation. Maar zover staat dit Belgische gezelschap nog niet. Daarvoor is er ook te weinig beweging te zien op het podium. Dit neemt niet weg dat het kwintet een heel degelijke set brengt die goed gesmaakt wordt door het publiek.

*Foto’s: West Vlammica / Devil’s Bargain / Solitude Within*

Beuk dan maar. En wat past die naam als gegoten bij dit trio. Beuk staat voor Nederlandstalig rock / metal en beukt er genadeloos op los. De energie en gedrevenheid rolt gewoon van het podium. De krachtige mokerslagen op drums worden perfect samengebracht met de rollende basslijnen. En dan krijg je nog de machtig gebrachte vocalen, terwijl ook het gitaarwerk om duimen en vingers bij af te likken. Zelfs wat technische problemen krijgt deze sneltrein niet gestopt. Dit is beuken tot het dak eraf gaat en reken maar dat dit lukt.

Telkens opnieuw wanneer ik The Difference aan het werk zie en hoor, ben ik onder de indruk. De combinatie van verschillende (sub)genres uit de heavy metal zorgt voor een gedreven en energieke sound die de heren telkens met verve neer zetten op de planken. Voeg daarbij een goede podiumprésence, een gedreven en energiek aanpak, en een charismatische frontman en je komt al heel ver. The Difference staat als een huis en mag, naar mijn bescheiden mening, wat hoger mikken en een plaatsje claimen op een aantal “grotere” festivals.

Scavenger dan. We zien en horen een vijftal aan het werk met niemand meer uit de originele line-up. Maar af dit een verzwakking is? Ik denk van niet, want dit vijftal heeft er een gedreven en energieke lap op. De mix van heavy metal en speed metal wordt op een zeer overtuigende manier neergezet. Vooral de energieke en gedreven performance van frontvrouw Tine Callebaut valt op, maar dan doen we de overige bandleden eigen wat oneer aan. Dit was “af” en doet ons reeds uitkijken naar een nieuwe show van dit gezelschap.

*Foto’s: Beuk / The Difference / Scavenger*

Het Nederlandse Martyr zien we wel eens vaker in onze contreien (zo waren ze ook te gast op de editie van KMF vorig jaar). Zelf ben ik niet echt onder de indruk van dit gezelschap dat op dezelfde manier opent als vorig jaar: een dame met een pop mag als eerste het podium op. Daar Martyr me echt niet ligt, was het tijd om de innerlijke mens te gaan versterken en heb ik deze show zo goed als links laten liggen.

Thorium is meer mijn ding. Vijf heren die de klappen van de zweep reeds lang kennen, die alle kneepje van het vak perfect onder de knie lijken te hebben en dan ook voor een heel energieke en gedreven set zorgen. De heren grijpen ons meteen bij het nekvel om ons pas los te laten bij de laatste noten van de afsluiter. Telkens opnieuw worden we meegesleept in het enthousiasme van de heren op de planken en telkens opnieuw geven die mannen ook het beste van zichzelf, zodat elke liefhebber van heavy metal hier ongetwijfeld moet voor vallen.

Het Nederlandse Picture mag afsluiten en bezorgt me een nostalgische terugblik naar mijn jeugdjaren. Ik herinner me dat ik de band ooit in de jaren tachtig in het zaaltje van De Middenstand te Kuurne aan het werk zag. Nu was het vol ongeduld wachten tot ze hun eigen klassieker ‘Bombers’ op ons loslaten. Ondertussen bewijzen de heren wel dat ze niet zijn blijven stil zitten en krijgen we een gesmaakte portie heavy metal / hard rock te horen.

*Foto’s: Martyr / Thorium / Picture*

En dan is het tijd om een round-up op te maken. Negen bands waarvan ik er twee als uiterst aangename verrassingen willen vermelden: Devil’s Bargain en Scavenger. Vijf bands die precies, of nog net iets meer, brachten waarop ik gehoopt had: Solitude Within, Beuk, The Difference, Thorium en Picture. Een band die me helemaal niet ligt (Martyr) en een band waar nog heel veel werk aan de winkel is (West Vlamica). Toch een heel positieve balans en wij, van MUSIKA, kijken dan al uit naar wat de organisatie volgend jaar uit zijn mouw zal schudden om aan een gelijkwaardige affiche te komen.

Met dank aan Brecht Debrouwere.

Tekst en foto’s: Luc Ghyselen.