King Hiss, supports: Arson, Psychonaut – 01/11/2019 – De Kreun, Kortrijk.

Het bordje “Sold Out” hangt aan de deur als we de Kortrijkse muziektempel De Kreun binnen stappen. Er zijn nochtans een pak evenementen deze avond, maar de releaseshow voor het vierde full-album van King Hiss lokt dus toch een heel pak volk.

Arson mag openen. Dit vijftal, mooi uitgedost in maatpakken, uit de buurt van Gent – verwar dus zeker niet met een van de vele ter ziele gegane Amerikaanse naamgenoten die voor een eventuele reünie-show zouden zorgen – zorgt voor een heel energieke en gedreven set. De muziek omschrijven is een moeilijke opgave. Laten we het maar houden bij een mix van rock ‘n’ roll, noise, sludge, hardcore, … Echt onder de indruk waren we niet, al deed de vocalist daar verwoede pogingen toe door van links naar rechts te lopen, springen, met zijn microfoon rond te zwaaien, de microfoon standaard om te gooien, een houten namaakgitaar in de fik te steken, … Toch hoorden we achteraf ook goede kritieken. Wordt dit een “love it or hate it”-band?

*foto’s: Arson / Psychonaut*

Psychonaut krijgt als tweede de kans zijn kunnen te bewijzen. Opnieuw zijn we niet echt onder de indruk. Dit drietal zorgt voor een mix van psychedelica en post metal die ze op een gedreven en energiek manier brengen. Toch houden we het na een paar nummers voor bekeken. De nummers kunnen ons weinig bekoren en veel variatie ontdekken we niet in de zware kracht die de heren met bakken over ons uit kappen.

King Hiss mag hun eigen party afsluiten en doet dit, zoals we eigenlijk wel hadden verwacht, met verve. Zo’n vijftien nummers brengen de heren krachtig en begeesterend. De basis van bass en drums staat werkelijk als een huis, de riffs, en het stevige gitaarspel zorgen voor de nodige branie en vocalist Jan bespeelt het publiek zoals we van hem gewoon zijn. Het viertal laat de zaal ontploffen: er wordt meegebruld, men slaat aan het headbangen, … kortom, er wordt genoten van de mooi opgebouwde set van King Hiss, die een heel pak nummers uit de nieuwe cd brengen, maar ook hun oudere “klassiekers” niet vergeten. Dat ook Fleddy Melculy een momentje in de spotlight mag komen, is maar een kleine voetnoot in de wervelende show van het viertal. King Hiss is echt wel groot geworden en zorgt telkens opnieuw voor begeesterende, energieke en gedreven shows. Met vocalist Jan Coudron hebben ze een persoon inde rangen die een podium zowat op zijn eentje kunnen vullen. Zijn bewegingen, zijn mimiek, zijn uitstraling, … alles past als gegoten. Gitarist Joost Noyelle blijft fantastische licks, riffs en solo’s uit zijn instrument halen. De stuwende en pompende basstonen van Dominiek Hoet zorgen samen met de krachtige mokerslagen van drummer Jason Bernard voor de perfecte basis. Dat King Hiss staat als een huis, wordt hier nogmaals bewezen. De band wordt album na album beter en sterker, we zijn dan ook enorm benieuwd waar het schip van King Hiss zal stranden.

Met dank aan Jason Bernard en King Hiss.

Tekst en foto’s: Luc Ghyselen.