Met dit tweede album zetten de heren van Hardland Nederland op de kaart. Hardland met hun internationaal geluid is enkele jaren geleden gestart met Paul Evers en Aeilko Venema, beiden zangers en gitaristen met eenzelfde muzikale smaak. De band vervolledigt zich met Eric op drum, Marco op keyboard en Remi op bas. Hardrock is misschien een goed omschrijving van hun genre, maar zo zwart-wit is het niet. Je hoort ook vaak flarden van powerpop, new wave en metal die naadloos met elkaar verweven zitten. Met een knipoog naar de seventies wordt deze unieke mix een helse opdracht om te beschrijven. Luisteren en je laten onderdompelen is dus de boodschap. ‘The Nation’s Biggest Enemies’ zorgen voor zwaar metal gitaarverweer, à la ‘Killing In The Name Of’ van Rage Against The Machine, vanaf de eerste seconde. De frisse sound kent een ritme met progressieve invloeden en rappende vocalen. Contrasterend is het vrolijke refrein met een veel lossere vocale lijn en luchtiger gitaarwerk, waar je in kan weg dwalen. We worden strak met de voetjes ter orde geroepen als de rappende middenstukken met agressieve gitaren er terug aankomen. We zijn met deze opener, die metal met new wave weet te mengen, direct ter orde geroepen. Dat de link met de new wave niet ver ligt, bewijzen ze in een cover van ‘Are Friends Electric?’ van de Britse new wave band Tubeway Army, die het synth-popnummer al in 1979 uitgebracht hebben. Deze cover is iets steviger dan zijn origineel, maar straalt dezelfde sfeer uit dankzij de uitgesproken en herkenbare melodielijn van synthesizer. ‘The Powers Within’ begint met een vrij lang instrumentaal stuk. Met een effect op de stem vallen de vocalen in en zorgen, samen met de zweverige keyboard, voor een blowing seventies sfeertje in het progressieve drumritme, dat toch een modern tintje weet te herbergen. De techno-achtige intro van ‘Rise And Shine’ zet je meteen op een verkeerd been. Het nummer gaat verder met een knipoog naar ‘That’s Baba O’Riley’ van The Who maar kiest daarna voor een eigen geluid. Met een ijzige kreet opent ‘Haunted’, een dreigend ritme beklemt je maar een catchy refrein zorgt voor een pop-tint in deze rocker, die je een instant-feel-good gevoel bezorgt. De melodie doet me een belletje rinkelen, maar ik kan het precies niet thuiswijzen. Ook ‘Dazzled By The Presence Of Love’ heeft dit vrolijke gevoel. Misschien is de keyboard ondersteuning of de gitaarsolo hier de oorzaak van, het is in elk geval een pluspunt aan dit stevig nummer. ‘Love Love Love‘ is een sterk contrast met de vorige nummers en toont een andere kant van de band. Een accordeon intro, de mystieke woorden ‘bla bla bla’ en een akoestische gitaar zijn de extra’s die de rustige vocalen meekrijgen. Een sterk Beatles / Paul Mc Cartney gevoel overvalt je, mijmerend in gedachten, genietend van een aperitiefje op een terras in Parijs. Na het midtempo ‘Pleasure And Pain’ worden we terug op de proef gezet. Hoor ik daar nu een vertraagd stukje keyboard van ‘Runaway’ van Bon Jovi in de intro? Of is het The Who? Of is het Whitesnake? Of … voor je het weet is ‘Still Dreaming’ op gang geschoten en lijkt het dan toch een gans andere wending te krijgen. De meerdere vocale lagen in de afsluiter ‘Last Goodbye‘ zijn terug een andere troef die de heren eens in de kijker zetten. Zonder veel franjes sluit dit nummer een variërend album af. Ze halen de mosterd nu eenmaal niet op één plaats en daardoor smaakt het resultaat speciaal. Erg positief is dat de al dan niet half herkenbare deuntjes vaak misleidend zijn. Het is stimulerend om nu en dan op een verkeerd been te worden gezet want het voorspelbare verwachtingspatroon wordt telkens aan flarden geschoten. Je hoort dat vele stijlen in elkaar verweven zitten en dat deze heren zich zeker niet laten kisten in één vakje. Daar zijn ze te groot voor, ze zijn volledig ‘In Control’ van meerdere genres en zorgen voor een eigen cocktail waar je als luisteraar enkel vrolijk van wordt. Tien nummers zorgen voor een kwartier variatie, met rock als leidraad, maar het is een trip die je muzikaal veel verder meeneemt dan je denken kan.

Andy Maelstaf (85)

Independent Release

Tracklist: 1. The Nation’s Biggest Enemies 2. Are Friends Electric 3. The Powers Within 4. Rise And Shine 5. Haunted 6. Dazzled By The Presence Of Love 7. Love Love Love 8. Pleasure And Pain 9. Still Dreaming 10. Last Goodbye