Met het zesde full-album van Necronomicon maakten we eerder al een beetje kennis dankzij de vooruitgeschoven single ‘Paradise Lost’. Die deed ons reikhalzend uitkijken naar dit full-album die de hoge verwachtingen meteen volledig inlost. Liefhebbers van death metal in combinatie met symphonic black metal – wij denken aan o.a. Septicflesh, Behemoth en Dimmu Borgir – zullen hiervan smullen. Necronomicon is een Canadese band opgestart in 1988 door Rob “The Witch” Tremblay (vocals, gitaar, keyboards en bass). Het rijtje bassisten en drummers die in die periode de revue passeerden is vrij lang en op dit album horen we enkel drummer Divider, al mag ook Geirlioz (Dimmu Borgir) een steentje bijdragen als pianist tijdens ‘From Ashes Into Flesh’. ‘Unus’ telt tien nummers waarvan er eentje, ‘Cursed MMXIX’, eerder werd uitgebracht op de debuut demo ‘Morbid Ritual’ uit 1992. Wij kunnen niet vergelijken daar we dat debuut niet in onze collectie terug vinden. We zijn we meteen te vinden voor de sound van Necronomicon dat middels een bombastische intro van het anders krachtig en gedreven ‘From Ashes Into Flesh’ ons meteen bij het nekvel grijpt. Het orkestrale aspect krijgt hier veel ruimte, maar toch bevat het nummer voldoende dreiging en kracht om een pak duisternis rondom je te doen ontstaan. Superbe drumpatronen openen ‘Infinitum Constinuum’ dat uitgroeit tot een heel gedreven en intens nummer met rauwe vocalen die diep in je huid kerven. Een orkestraal tussenstuk met hoge vocalen breekt wat van de kracht zonder het duister gevoel aan te tasten, terwijl een mooie gitaarsolo een mooi extra accent aan het geheel meegeeft. De single, ‘Paradise Lost’, heeft er een stevige lap op: kracht en duistere dreiging te over zonder ook melodie uit het oog te verliezen. Tempo en ritme wisselingen zorgen ervoor dat de aandacht nergens kan wegebben. Het korte instrumentale ‘The Price Of A Soul’ zorgt voor een adempauze, al houdt ook dit orkestrale bombastische nummer je aandacht gemakkelijk vast. Daarna wordt de draad weer opgenomen met de intense donkere kracht van ‘Singularis Dominus’, opnieuw een mooi opgebouwd werkstuk waar het orkestrale perfect samensmelt met de gedreven drumpatronen, de krachtige riffs en de rauw klinkende, donkere, vocalen van Rob. En daar moet ‘The Thousand Masks’ in niets voor onderdoen. Er gaat nog een extra pak dreiging uit van ‘Ascending The Throne Of Baator’ waar het tempo ook echt wel gedrukt wordt en je langzaam aan vermorzeld wordt door kracht, duisternis en dreiging. ‘Fhtagn’ is opnieuw een kort intermezzo maar klinkt totaal anders dan ‘The Price Of A Soul’. Hier wordt je immers omwikkeld met een mysterieuze dreigende duisternis die je met een ongemakkelijk gevoel opzadelt. ‘Cursed MMXIX’ krijgt pakken minder orkestrale ornamenten mee en laat zo een beetje een bevreemde indruk na bij de overige nummers. Toch is ook dit een krachtig en dreigend iets. Ook afsluiter ‘Vox Draconis’ krijgt wat minder orkestratie in de beginfase aangemeten, maar sluit uiteindelijk toch het orkestrale terug in de armen. Een dreigende en passende afsluiter voor een album dat boeit vanaf de eerste toon tot de allerlaatste klank abrupt wordt weggeknipt. Necronomicon zorgt zo met deze ‘Unus’ voor een heel sterk album in zijn (sub)genre. Zeker liefhebbers van eerder genoemde bands moeten dit checken: wij zijn er immers van overtuigd dat dit album een mooi plaatsje zal krijgen in de collectie!

Luc Ghyselen (95)

Season Of Mist SOM 525

Tracklist: 1. From Ashes Into Flesh 2. Infinitum Continuum 3. Paradise Lost 4. The Price Of A Soul 5. Singularis Dominus 6. The Thousand Masks 7. Ascending The Throne Of Baator 8. Fhtagn 9. Cursed MMXIX 10. Vox Draconis