We schrijven 2016 als ik, uiteindelijk misschien, The Curse Of Millhaven echt ontdek tijdens de editie van Evil Or Die Fest te Roeselare. Hun debuut, ‘Vestibule Of Hell’, dateerde reeds van 2014 maar liet wat later een al even diepe indruk op me na. Intussen zag ik het gezelschap al een aantal keren aan het werk en steeds opnieuw werd ik gegrepen door hun energieke en beklijvende sound van melodic death metal met wat metalcore invloeden. Toch passeerde ook hun ep, ‘Plagues’ (2017), zo goed als onopgemerkt, zodat ik maar al te blij ben dat ik nu wel ‘Tresholds’ in handen hou. The Curse Of Millhaven lijkt nog gegroeid en bevestigd ook tijdens live concerten keer op keer deze indruk. Hun nieuwste full-labum, ‘Tresholds”, gaat op de ingeslagen weg verder, al klinken de invloeden uit metalcore maar heel miniem meer door. Het titelnummer opent dit album, en na een stevig en krachtig klinkende intro, maken ook de brutale vocalen hun opwachtingen en kunnen we genieten van een stevig trap onder onze kont. De heren – Jasper Lobelle (vocals), Jeroen Debruyne (lead gitaar), Kurt Muylle (ritme gitaar), Bram Dewilde (bass) en Bart Rambour (drums) – zorgen voor een krachtig nummer die perfect mijn verwachtingen inlost. ‘Shelter’ doet er nog een klein schepje bovenop als we spreken over tempo, zonder aan kracht of aan melodie te verliezen, want die twee ingrediënten zijn de rode draad doorheen het oeuvre van The Curse Of Millhaven. ‘Sadistic Art’ is de derde uppercut die het vijftal ons opdient: een stevig ritme, melodieus gitaarwerk en agressieve vocalen monden uit in een gedreven melodieus en krachtig klinkende geheel. Daarna volgt nog het mooi opgebouwde ‘Path Of Destruction’ die in niets aan kracht en / of melodie inboet. Het korte – iets meer dan anderhalve minuut – akoestische instrumentale intermezzo ‘Enlightenment’ hoeft niet echt voor mij: het haalt de drive uit uit het album. Geef me dan maar veel liever ‘My Reign, My Wrath’ mijn zijn sterke opbouw en, naar het einde toe, zijn uiterst mooie drumpatronen. Het stevig beukende en krachtige ‘Weakness’ volgt en kent echt geen zwak moment, integendeel! Melodieuze fragmenten en krachtiger erupties wisselen elkaar mooi af in het gedreven en energieke ‘Confident To Defy’ alvorens de heren instrumentaal afsluiten met ‘Cruciato Mentis’. Geen akoestisch dingetje, maar een krachtig nummer met voldoende afwisseling in tempo, melodie en kracht om te blijven boeien. Ik moet dan ook besluiten met het gegeven dat het West-Vlaamse The Curse Of Millhaven met ‘Thresholds’ opnieuw een knap album heeft afgeleverd.
Luc Ghyselen (82)
Dust & Bones / 10:54 Records
Tracklist: 1. Thresholds 2. Shelter 3. Sadistic Art 4. Path Of Destruction 5. Enlightenment 6. My Reign, My Wrath 7. Weakness 8. Confident To Defy 9. Cruciato Mentis