***Noot van de hoofdredacteur: Wij, van MUSIKA, hadden de eer en het genoegen om vier medewerkers te kunnen sturen naar Alcatraz Metal Fest, waarvoor onze oprechte dank aan de organisatie. Het viertal kreeg geen specifieke instructies op gebied van de manier om een boeiend en mooi overzicht te maken van het festival. Dat niet all bands besproken en / of gefotografeerd kunnen worden, begrijpen jullie dan ook wel. MUSIKA doet, zoals steeds, zijn uiterste best om een zo compleet mogelijk overzicht te bieden, helaas is dit op festivals met meerdere podia niet altijd mogelijk.***

Alcatraz – 10/08/2019 – festivalterrein Bad Godesberglaan, Kortrijk.

De weergoden zorgen voor wat verwarring op de start van dag twee van het festival, bij aankomst op de weide blijkt dat wegens te hoge windsnelheden het hoofdpodium afgesloten werd. Het lijkt duidelijk dat men drama’s die we eerder al elders zagen ten stelligste wil vermijden. De verschuivingen in de programmatie zijn nog wat onduidelijk maar dat laten we niet aan ons hart komen.

Hell City: “Swamp stage”

De sneltrein naar het succes werd enige tijd geleden abrupt aan een einde gebracht door de tragedie die de band te verwerken kreeg… het overlijden van bassist Michael. Na een sabbatperiode mogen we wel zeggen dat Hell City terug op het juiste spoor zit om hun weg verder te zetten. De cleane vocalen in combinatie met de diepe en rauwe grunts blijven een succesformule te zijn wat een leuke meerwaarde is aan de hard scheurende songs. Zangeres Michelle Nivelle heeft er geen moeite mee om reeds zo vroeg op de dag de menigte op de been te krijgen.

Of Mice & Men: “Prison stage”

Goed nieuws, de windsnelheden zijn onder het toegelaten niveau getreden en de “prison stage” mag weer open. Tijdens de aankondiging van Of Mice & Men krijgen we wel de boodschap mee dat de mogelijkheid bestaat dat de stage opnieuw afgesloten kan worden tijdens of na de show.( gelukkig is dit voor de rest van de dag niet nodig geweest ). Of Mice & Men zet meteen de toon en blaast metalcore gewijs, en door de wind heen, krachtige songs die overspoeld zijn met agressie.

*foto’s: Hell City / Of Mice & Men / Bury Tomorrow*

Sanctuary: “Prison stage”

Een Sanctuary zonder Warrel Dane leek mij een onmogelijke opdracht, de man had nu eenmaal een stemgeluid die hoogtes kon bereiken alsook diepe melancholie kon neerzetten. Toch had ik al heel wat lovende kritieken gehoord van vervanger Joseph Michael (Witherfall) dus vol verwachting keek ik uit naar deze show. ‘Arise And Purify’ gaat van start en het is meteen het visitekaartje van Joseph Michael dat de high pitches en de hoge regionen geen problemen met zich mee zouden brengen. Alle nummers staan er als een huis en worden feilloos gebracht al mis ik toch hier en daar het ‘vuile’ stemkarakter van Warrel in de stukken die wat lager gezongen worden.’Future Tense’ gaat er vlotjes in bij de massa en ondanks dit al een oud nummer is lijkt dit nog steeds fris en actueel te zijn.

Fifth Angel: “Swamp stage”

We blijven nog even in Seattle hangen met Fifth Angel, ook hier zonder zanger Peter of Ted maar met Steve Carlson achter de microfoon die het er live trouwens voortreffelijk van af bracht. De technisch vernuftige songs komen volledig tot hun recht in de “swamp” waar de wind geen impact heeft op het geluid. Het is fijn om te zien dat de band toch de erkenning begint te krijgen waar ze destijds steeds leken naast te grijpen. ‘In The Fallout’, ‘The Night’ en ‘Time Will Tell’ werden dan ook uit volle borst meegezongen. Er kan alleen maar met bewondering gekeken worden naar het enthousiasme dat Fifth Angel in hun performance hier neerzet.

*foto’s: Sanctuary / Fifth Angel / Nailed To Obscurity / Crossfaith*

Soilwork: “Swamp stage”

Soilwork is één van de zovele Zweedse bands waar de creativiteit er van af druipt, men zou haast denken dat er daar iets in de lucht hangt. Dat Bjorn Strid een wijde voorkeur heeft van genres toont hij in zijn andere band, The Night Flight Orchestra. De laatste keer dat ik Soilwork aan het werk zag, waren mijn verwachtingen niet volledig voldaan. Het was toen een open lucht optreden en de details waren niet zo prominent aanwezig, vandaag rematch dus. Het drumwerk word al een tijdje niet meer verzorgd door landgenoot Dirk Verbeuren maar Bastiaan Thusgaard laat hier vandaag nog maar eens zien dat hij een waardige vervanger is. De melodieuze gitaarpartijen afgewisseld met de beukende en soms groovy passages maken dat deze show voor mij één van de toppers van het weekend is.

Prong: “Prison stage”

Dit trio is een “love it or hate it”-band maar beide opinies moeten toegeven dat Prong enig in zijn soort is en herkenbaar uit het ultra groot arsenaal aan bands die deze aardkloot rijk is. De nummers kenden soms een extra lange versie maar dat stoorde mij niet. Klassiekers zoals ‘Unconditional’, ‘Beg To Differ’, ‘Prove You Wrong’ werden super onthaald op Alcatraz en als toetje mocht er nog meegebruld worden met ‘Snap Your Fingers, Snap Your Neck’.

*foto’s: Soilwork / Black Mirrors / Prong*

Flotsam And Jetsam: “Swamp stage”

Tijd om de thrash metal trein nog maar eens los te laten, Flotsam And Jetsam kreeg eigenlijk pas naambekendheid toen bassist Jason Newsted aan de slag mocht bij Metallica. Al kan ik mij wel inbeelden dat de band er genoeg van heeft om dit nogmaals te horen. Zanger A.K. Knutson is in topvorm en heeft er duidelijk zin in om “the swamp” op zijn kop te zetten. Zijn energie straalt over naar de tent waar er spontaan circlepits ontstaan en er stevige headbangsessies plaatsvinden. Onder een meer dan verdiend en daverend applaus verlaat Flotsam And Jetsam het podium.

Psychonaut:”La Morgue”

Uiteindelijk mijn weg nog eens gevonden naar de nieuwste aanwinst van Alcatraz die als naam “La Morgue” meekreeg (waar trouwens veel Belgische bands de kans kregen om op dit fijne festival te mogen aantreden). Psychonaut is afkomstig uit Mechelen en is niet vies van wat psychedelisch uitgesponnen momenten in hun set, emotie en sfeer staan hier centraal maar ook kracht en progressieve techniek ontbreken niet. Nogmaals het bewijs dat er in ons klein belgenland heel wat talentvolle bands aanwezig zijn, ik ben blij dat ik deze band ontdekte!

*foto’s: Flotsam And Jetsam / UDO / Psychonaut / Hypocrisy*

Thin Lizzy: “Prison stage”

De heersers van Thin Lizzy zonder Phil Lynott hebben een arsenaal aan nummers om de wei op stelten te zetten. Ook al staat gitarist Scott Gorham als enig origineel lid op het podium, de magie van weleer blijft stand houden. De stem van Ricky Warwick lijkt dan ook als twee druppels water op deze van Phil. Even drie floortoms vooraan op de bühne om ‘Do Anything You Want To Do’ in te zetten en het hek was van de dam. De klassiekers zijn door iedereen gekenden ‘Jailbreak’, ‘The Boys Are Back In Town’ en ‘Whiskey In The Jar’ worden dan ook luidkeels meegezongen. Duidelijk genietende muzikanten en een duidelijk genietend publiek maakt hiervan een deugddoend optreden.

*foto’s: Thin Lizzy / The Spirit*

Mayhem: “Swamp stage”

Persoonlijk niet mijn favoriete genre maar toch was ik eens benieuwd naar de band Mayhem die met hun turbulent verleden een cultstatus mag genieten in het black metal milieu. Door het (bewust weliswaar) ontbreken van front licht en de band allen in gewaden gekleed was de sfeer gezet en werd iedereen gehypnotiseerd om mee te gaan in het gebeuren op het podium. Na enkele nummers maakten de gewaden plaats voor de ware gezichten wat dan opnieuw een extra aandacht naar de stage wierp. Naast het visueel bezwerende zat muzikaal ook alles heel strak en professioneel in elkaar en kon het mij allemaal verrassend bekoren. Zo zie je maar dat openstaan voor iets “onbekends” ook vruchten kan afwerpen.

Avatar: “Prison stage”

Alcatraz heeft niet de grootste naam als afsluiter gekozen voor vandaag maar voor de band Avatar is dit het perfecte moment om zich nog meer op de kaart te zetten waar ze van de gelegenheid gebruik maken om de volledige show op te nemen. Van show mogen we hier wel spreken want er werd kosten nog moeite gespaard om het visuele aspect ten volle te benutten. De drummer zat bijna met zijn drumstel in de nok van het dak, vette lichtshow, confetti, vuurwerk, enz. Maar ook de bandleden zelf, aangedreven door koning Johannes Eckerstrom, zorgden vooral voor de nodige energie op het podium en het verplichtte “pandjesgezwaai” in de weide. Muzikaal konden ze mij minder over de streep trekken maar dat zal ik maar kaderen in “smaken en kleuren verschillen”.

*foto’s: Mayhem / Avatar / Amenra*

Met dank aan Alcatraz Hard Rock & Metal Festival.

Tekst: David Vandewalle.

Foto’s: Andy Maelstaf.