‘Paradox’ is het debuutalbum van Nocturnus AD, een band die eigenlijk reeds een heel lange voorgeschiedenis heeft en wordt bemand door een stel doorgewinterde muzikanten die het klappen van de death metal zweep reeds jarenlang kennen. We blikken even terug in de tijd. In 1987 ontstaat een death metal band genaamd Nocturnus. Tijdens de eerste periode (tot 1993) van hun bestaan zorgt de band voor twee knappe full-albums waarin occultisme en science fiction hand in hand gaan. In 1992 trekt drummer en vocalist Mike Browning, een van de oprichters van de band, de deur achter zich dicht. In 1999 start hij samen met o.a. Richard Bateman en Gino Marino (twee originele leden van Nocturnus) Nocturnus AD op. De naam wordt in 2000 gewijzigd tot After Death om geen verwarring te zaaien met Nocturnus. Wat wisselingen in de line-up later komen we terecht in 2013, het jaar waarin Mike terug besluit om terug te grijpen naar de naam Nocturnus AD. De heren brengen ondertussen werk op de planken van zowel Nocturnus als van Morbid Angel zonder veel eigen werk. Daar wil men nu verandering in brengen en deze ‘Paradox’ kan daarvoor de eerste aanzet zijn. Op ‘Paradox’ hoor je een vijftal – naast Mike (drums, vocals), hoor je ook Daniel Tucker (bass), Belial Koblak (gitaar), Demian Heftel (gitaar) en Josh Holdren (keyboards) – die nog steeds death metal brengt, maar dan wel op een technisch hoog niveau, en op tekstueel vlak nog steeds inspiratie haalt uit science fiction en occultisme. Het kwintet zorgt hier voor negen knap opgebouwde nummers waar drums en bass voor een sublieme strakke basis zorgen. De riffs klinken al even strak, maar laten een pak ruimte voor vingervlug technisch werk die dan ook uitmonden in prachtige inventieve vingervlugge gitaarsolo’s. De keyboards zijn er vooral om de gaatjes op te vullen en de sound een meer volle klank te verlenen. De vocalen van Mike zijn niet echt spectaculair te noemen: ze klinken meer als op een ritmisch gesproken tekst dan werkelijk gezongen, gebruld of gescreamd, maar ze doen wel perfect hun werk. We kunnen dan eigenlijk ook kort zijn met onze eindbeoordeling van dit debuut van Nocturnus AD: het zorgde ervoor dat we negen nummers lang – een goed vijftig minuten lang – geboeid hebben geluisterd naar het knappe technische geweld dat het vijftal ons hier bracht. En … we willen de heren ook wel eens tijdens een live concert aan het werk horen.
Luc Ghyselen (88)
Profound Lore Records
Tracklist: 1. Seizing The Throne 2. The Bandar Sign 3. Paleolithic 4. Precession Of The Equinoxes 5. The Antechamber 6. The Return Of The Lost Key 7. Apotheosis 8. Aeon Of The Ancient Ones 9. Number 9