Lordi, Sick ‘N Beautiful @ De Casino, Sint-Niklaas.

Het was alweer enige tijd geleden dat ik de gemonsterde rockers aan het werk kon zien en uit ervaring weet ik dat dit telkens een feestje is. Voor hun tournee brachten ze een band mee die ik van haar nog pluimen kende. En dit mag je bijna letterlijk nemen.

*Foto’s: Sick ‘N Beautiful*

Sick N’ Beautiful is een Italiaanse rockband die sedert hun ontstaan in 2013 bekend staat om haar flamboyante stijl, sterke visuele identiteit en mix van harde rock met sciencefiction-thema’s. Oh, dat ik die niet eerder tegengekomen ben! Deze freaks combineren de muzikale elementen van industrial, shockrock, glam metal en elektronische muziek. Kan je het beter vinden als opener voor Lordi? Neen toch! Volgens hun fictieve achtergrondverhaal zijn ze een groep alien-wezens die op aarde is gestrand en nu muziek maakt om hun boodschap te verspreiden. Waarvan akte: sterk gitaarwerk, intrinsiek slagwerk en een stem om “U” tegen te zeggen. Hun frontvrouw, Herma Sick, die ter wereld kwam als Greta Di Iacovo, was misschien wel het opvallendste lid, met een krachtige stem en opvallende performance. Ja, dat haar borsten een groene gloed gaven, was me pas later opgevallen. Ze wordt vaak vergeleken met Lady Gaga vanwege haar podium charisma en die was ronduit schitterend. Toen na enkele nummers gevraagd werd wie de band kende, ging slechts hier en daar een hand omhoog. Maar toen gevraagd werd wie het morgen over de band zou hebben, ging bijna elke vuist de lucht in. Hun teksten gaan vaak over buitenaardse wezens, rebellie, vrijheid, en fantasie, en hun shows zijn doordrenkt met theatrale effecten, zoals lichtshows, rook en kostuums. Omdat het binnenshuis was, moesten ze hier en daar de rem erop zetten of de boel zou in de fik gaan. Toch waanden we ons op hun verlaten planeet. Hun versie van ‘God Of Thunder’ zal me toch wel een tijdje bijblijven. Voor wie intussen curieus geworden is, zoek ze maar eens op Youtube. Misschien is het opnieuw door de krachtige vrouwelijke vocalen maar het nummer staat als een rots. De band viel op door hun unieke mix van muziek en performance-art, gezien ze De Casino eventjes omtoverden tot een soort rocktheater. Zowel visueel als muzikaal indrukwekkend. Het was af en toen moest Lordi nog opkomen.

*Foto’s: Lordi*

De gekende rockers van Lordi kwamen van het veel koudere Finland. Na hun overwinning op het Eurovisie Songfestival in 2006 met ‘Hard Rock Hallelujah’ is het voor de band nooit meer bergaf gegaan. Integendeel, de erg productieve band heeft sinds hun oprichting in 1992 een trouwe fanbase opgebouwd en elke keer scharrelen ze er een pak nieuwe fans bij. Ze blijven hun publiek overtreffen met nieuwe en vertrouwde items. De show maakte deel uit van hun Europese tournee ‘LIMITED TOUR 1st DEADITION’, waarmee ze Finland, Polen, Nederland, UK, Frankrijk en België aandoen. Veel theatrale horror en stevige metal, gebracht in de gekende maskers en monsterlijke kostuums. Het kost Mr. Lordi naar verluid elke avond minstens drie uur om zich te transformeren in zijn monsterlijke alter ego. Ik had al een vermoeden dat die mens er in het echt niet zo uitzag… Ook de andere bandleden behouden hun anonimiteit door hun gezichten niet zonder maskers te tonen. Toch viel het me op dat Amen vervangen werd door Kone als nieuwe gitarist. Een nieuwe outfit met slingerend haar dat dartelend op en neer sprong, Mr Lordi heeft dat weer goed gedaan (hij ontwerpt de kostuums zelf). Ze hebben al zo’n kleine twintig albums uitgebracht sedert hun ontstaan in 1992, wat meteen voor een flink uit de kluiten gewassen setlist zorgde. Deze bevatte zowel klassiekers als nieuw materiaal van hun recente albums. Het gezelschap was duidelijk van plan om de boel stevig op zijn kop te zetten. Het publiek kwam helemaal los toen ‘Who’s Your Daddy’ van ‘The Arockalypse’ van 2006 gespeeld werd. Beetje grappig toen hij zijn beste Nederlands bovenhaalde, maar iedereen begreep de woordjes. Het was traditioneel maar best leuk te zien hoe de man zijn best deed om het publiek te omarmen. Zijn ‘gh’-perikelen en het daarbij horende spuwwerk laten we even achterwege. We kregen vele visuele effecten die de volledige theatrale ervaring versterkten. Zo zwaaide hij met een bijl, waaruit bloed spoot. In het begin denk je dat het water is maar de rode druppels op de gezichten logen niet. Daarna werden we voluit onder de rook geblazen. Het publiek reageerde enthousiast op de energieke performance. De locatie, De Casino, een concertzaal in het hart van Sint Niklaas, bood een intieme setting voor het concert, vol duisternis en spektakel wat de sfeer extra ten goede kwam. Het was een beestige avond, waarvan ik erg kon genieten. Bedankt dat ik erbij kon / mocht zijn.

Met dank aan Ken van Heertum (Biebob).

Tekst en foto’s: Andy Maelstaf.