“Tijd om een obscure Italiaanse band uit de stoffige archieven op te diepen!” moesten ze bij ATMF gedacht hebben en zo gebeurde. Nordheim is in dit geval een één persoon black metal project uit Italië dat louter een demo en een enkel nummer op een split uitbracht. Bezieler Radok deed alles zelf en het resultaat is grimmige kelder black met bitter weinig variatie in songs die rond de tien minuten draaien. Enkel ‘Moos I’ is wat korter, met net geen zeven minuten speeltijd. Wie door de behoorlijk rauwe productie kan luisteren, hoort echo’s van Gorgoroth, Darkthrone (uiteraard) en misschien nog wat hints van zeer jonge Enslaved dan wel Satyricon. De zang zit niet alleen diep in de mix maar ook nog eens verborgen onder een hele zwik effecten en dient dus eerder als extra sfeerschepping dan wel als effectief onderdeel van het geheel. Ook al zit er tijdens een nummer absurd weinig variatie in (nee serieus: dezelfde riff wordt quasi constant aangehouden, elke keer opnieuw), toch weet Nordheim op een of andere manier de aandacht vast te houden. Het werkt een beetje trance-opwekkend. In die zin leunt de muziek aan bij de groep black bands die repetitie gebruiken als onderdeel van hun naturalistische sjamanentechniek (onder meer ‘Woman Is The Earth’). Maar dat neemt niet weg dat dit voer is voor de verstokte fanaten van obscuriteit en rauwheid. Leuk dat de songs opnieuw beschikbaar zijn, maar wereldschokkend was Nordheim destijds niet en er is weinig dat dit feit gaat veranderen.

Guy Van Campenhout (60)

ATMF

Tracklist: 1. Spina de mùl 2. Ey de nét 3. Moos I