Ondanks het mooie weer zijn er in Griekenland best wat duistere black metalbands die als geen ander het verstikkende van het bestaan weten te vatten. Ook Insanity Cult komt uit die ondergrond gekropen als waren ze rechtstreeks gelinkt aan Hades’ rijk. En ja, net zoals veel van hun landgenoten vat deze band op één of andere haast ongrijpbare manier de nodige melancholie in hun zwartgeblakerd metaal. Insanity Cult hinkt productioneel gezien wel flink op twee benen want hun sfeerscheppende instrumentaaltjes klinken een pak beter dan hun eigenlijke songs. Niet dat de rauwe black metal slecht is, maar het abrasieve en schurende karakter van de harde tracks is een flinke schok na bijvoorbeeld de opener. Harde en wringende gitaren clashen met schelle cimbalen en snelle drums waarvan het meeste niet altijd goed hoorbaar is. Een beetje raar ook dat de band ‘Whispering Depths’ als single naar voren schuift. Goed, het is de meest toegankelijke van het album, maar dat gaat nietsvermoedende luisteraars op het verkeerde been zetten wanneer ze het tien minuten durende ‘Travelogue In Nightmares’ eerst voor de kiezen krijgen. Insanity Cult heeft ook een erg getormenteerde zang die fel vooraan in de mix zit en absoluut geen spek zal zijn voor ieders bek. En toch: hoe langer ‘Κάθοδος’ speelt, hoe meer de muziek en het geheel erin slaagt om de toeschouwer in de diepte te trekken. Wat eerst vals en wringend lijkt, openbaart pas later zijn sterke kanten en schoonheid. Afsluiter ‘Into A Fathomless Dawn’ is zowaar ontroerend bij momenten en de openingsriff leunt aan bij een begrafenishymne waar zelfs de aparte vocalen niet storen. Door de aard van de productie is dit nooit voor de grote massa, maar wie zich de moeite getroost om deze rauwe brok zwart metaal deftig te leren kennen, ontdekt misschien een band die naar de keel grijpt.
Guy Van Campenhout (73)
Tragedy Productions / Order Of Antinomianism
Tracklist: 1. Κάθοδος 2. Travelogue In Nightmares 3. In Tenebris, Lux 4. Omnivorous Circles 5. Whispering Depths 6. Into A Fathomless Dawn