Het Franse Decline Of The I werd in de buurt van de hoofdstad aldaar, Parijs, in 2006 opgestart onder de bezielende leiding van, vooral, A.K. die instaat voor gitaar, keyboards, vocals en programmering. Decline Of The I staat muzikaal voor post black metal en daar we dat wel lusten gaven we ook deze ‘Wilhelm’, het vijfde full-album voor de band, een aantal stevige luisterbeurten. Zoals wel vaker het geval in dit (sub)genre krijgen we lang uitgesponnen tracks te verwerken, vijf om precies te zijn dit keer. Zoals het (sub)genre bijna eist moet je zorgen voor furieuze en krachtige black metal erupties die je afwisselt met rustiger, om niet te zeggen uiterst kalme stukken. Hoe je het allemaal invult, maakt dan minder uit. Daarmee bedoelen we dat de ene band in dit (sub)genre kiest voor overwegend kalmere stukken, terwijl een andere band dan weer net het tegenovergesteld brengt. We hebben zo de indruk dat Decline Of The I ergens de kerk in het midden houdt op dat vlak. Wij zijn enorm te vinden voor de zwartgeblakerde stukken en of die nu krachtig en duister klinken, of enorm furieus, gedreven en dreigend, het maakt ons weinig uit. Maar de fragmenten / stukken waar de heren – Naast A.K. hoor je hier ook AD (bass, vocals), SK (drums) en SI (vocals) plus wat extra vocale gasten. – kiezen voor kalmte / rust zijn een stuk minder ons ding en verknallen in een aantalt tracks ons luisterplezier volledig. Zo zorgt men tijdens ‘Entwined Conundrum’ voor heel eigenzinnige breaks met klanken die we niet zo goed kunnen thuiswijzen, maar die ons alvast absoluut niet liggen. Maar ook de gesproken tekst interventies tijdens ‘Diapsalmata’ en de hier af en toe opduikende angstige schreeuwen, zijn niet bepaald ons ding. Deze twee voorbeelden om maar aan te geven dat we deze ‘Wilhelm’ maar “zus en zo vinden”, ondanks de heel knappe secties zwartgeblakerd geweld. Maar die andere fragmenten zijn dus telkens één of meerdere bruggen te ver naar onze smaak en dus valt ons eindoordeel toch een heel stuk minder positief uit dan we hadden gedacht voor onze luistersessies.
Luc Ghyselen (57)
Agonia Records
Tracklist: 1. L’alliance des rats 2. Entwined Conondrum 3. Diapsalmata 4. Éros N 5. The Renouncer