Death metal geënt op kosmische horror? Ja, alstublieft! Dit Braziliaanse combo begon destijds als Utterance in 2019 maar maakte recent de doorstart als Cosmophage en afgaande op deze mini is dat een zeer goede keuze geweest. Het artwork geeft eigenlijk al aan wat er te horen valt: drukke en semi-chaotische occulte death metal van het betere soort. Cosmophage gaat nooit voor de directe aanpak maar laat de luisteraars hun weg zoeken in een duister labyrint van maximale riffpartijen. Uiteraard zitten er knipogen naar Morbid Angel in, maar evengoed een scheut oude Incantation, wat snuifjes Immolation en veel Zuid-Amerikaanse schwung. De songs knallen voorbij dat het een lieve lust is. Zo is het titelnummer een schot in de roos, met lekker zware monsters van gitaarpartijen en meanderende melodieën die behoorlijk buitenaards klinken maar toch meeslepend vet zijn. De productie verdient trouwens een dikke pluim, want niet alleen zijn de gitaren goed gekruid qua impact en finesse maar mag ook de basgitaar een fikse duit in het zakje doen. De organisch klinkende drums zijn een verademing in een bovenmatig digitaal getriggerde wereld en de vocalen zijn lekker rauw, diep en grommend. Onverstaanbaar? Absoluut. Perfect passend bij dit soort death metal? Idem. Het grootste pijnpunt van deze release is dat het geen volledig album betreft, want wat is dit succulent. Dat wordt uitkijken naar de volgende release, want ‘Sidereal Malignancy’ is een visitekaartje dat kan tellen.

Guy Van Campenhout (84)

Blood Harvest / Me Saco Un Ojo

Tracklist: 1. Arrival At Aphotic Depths 2. Sidereal Malignancy 3. Decaying Entropy 4. Devourment Of The Ur-Plagued 5. Precognition Into The Iris 6. Inner Planes (Of Disfigured Entities)