Zen Disdain: Inanition

Het in Nederland ontstane Zen Disdain zorgt voor een mix van heel veel verschillende subgenres zodat we de band zo goed als onmogelijk in een bepaald vakje kunnen plaatsen al dekt de term symphonic extreme metal misschien het best de lading. Hoe dan ook, achter Zen Desdain zitten twee Moldavische artiesten die eerder hun muzikale geluk beproefden met Esperoza, een symphonic extreme / gothic metal band die actief was tussen 2010 en 2017. Gitarist Dmitrii Prihodko en zijn vrouw Zoya Belous (vocals) zijn de drijvende krachten achter het nieuw gevormde Zen Disdain dat sinds 2021 actief is. De vier tracks tellende ep ‘Premonition’ (2023) passeerde ons onopgemerkt. Maar we zijn verdomd enorm blij dat we het eerste full-album van Zen Disdain, deze ‘Inanition’, wel niet hebben laten passeren. Zeven tracks telt het album die ons meevoeren op een enorm fascinerende muzikale trip doorheen heel donkere, om niet te zeggen duistere, uithoeken van onze ziel. Dat daarbij elementen uit zowel gothic, als death metal, als black metal overgoten worden met een symfonische saus zorgt ervoor dat we een pak variatie in klankkleur, kracht, tempo en ritme te verwerken krijgen zodat onze aandacht nergens, maar dan ook nergens, kan verslappen. Niet enkel op puur muzikaal vlak slaat Zen Disdain ons met verstomming, maar ook op puur vocaal vlak weet het gezelschap te verbazen. Niet enkel Zoya kan verschillende kanten op met haar stem, van clean over harsh tot grunts, maar ook de mannelijke vocalen die af en toe bijspringen of het voortouw nemen, vinden we telkens enorm geslaagd. Met andere woorden: Zen Disdain levert hier een soort van totaalpakket dat ons enorm bevalt. Hopelijk is deze ‘Inanition’ het begin, we laten de ep ‘Premonition’ nu echt wel buiten beschouwing, van een fantastische muzikale carrière. Wij zijn enorm onder de indruk!

Luc Ghyselen (96)

Independent Release

Tracklist: 1. Everpresent 2. The Shore 3. The Woods 4. Inanition 5. Spiritual Desert 6. Symbols 7. What Remains Of Us