Deserts Of Mars is een band uit Austin, Texas die reeds achttien jaar geleden van start ging. Het trio serveert een mix van stoner / desert rock met metal. Zelf noemen ze hun stijl “Mars metal” hetgeen voornamelijk typeert dat ze hun eigen sound ontwikkelen. Dat ontwikkelen gaat overigens niet bijster snel als u het ons vraagt. Opgericht in 2006 duurde het vijf jaar voor er een eerste album werd uitgebracht en hoewel er in 2019 nog een ep werd afgeleverd, duurde het tot deze ‘Dead Planet Exodus’ vooraleer het debuut een écht vervolg kreeg. Wellicht zaten meerdere line-up wissels ergens mee in de redenen maar niettemin kunnen ze niet verdacht worden van een extreem hoge productiviteit. En eerlijk is eerlijk, we vinden het geen bezwaar om lang te wachten op een plaat maar dan liggen onze verwachtingen ook wel vrij hoog. En die verwachtingen lost Deserts Of Mars voor ons onvoldoende in. Het album gaat sterk van start met ‘Crashdown’ waarbij het trio effectief etaleert niet zonder meer in het stoner-hokje ondergebracht te kunnen worden. Maar we moeten er helaas aan toevoegen dat naarmate de plaat vordert, gaandeweg onze aandacht wegebt. Niet dat dit een oersaai of slecht album is geworden maar het is allemaal net een beetje teveel van hetzelfde laken een broek. We horen nog wel eens een opflakkering zoals bij ‘Temporal Vampires’ waar het tempo eens even de hoogte wordt ingejaagd. We worden er op slag vrolijker van maar door de band is het net ietsje te weinig van dergelijke uitschieters om ons helemaal tevreden te stellen. ‘Crimson Mountain’ dat na ‘Temporal Vampires’ komt, beschikt al evenzeer over een gedegen tempo en we kunnen niet ontkennen dat Deserts Of Mars ons op die momenten veruit het meest weet te bekoren. We komen hier misschien wel heel erg kritisch voor de dag want het ganse album bevat best wel een stevig aantal goed klinkende riffs of baslijnen maar het is voor ons toch snel ietsje te voorspelbaar. Van “Mars metal” verwachten we iets buitenaards en dat is het dan toch net niet. Enkele écht sterke nummers maken niet het ganse album onvergetelijk. Kortom, degelijk maar zonder uit te blinken, daarvoor wordt er teveel op safe gespeeld.

K.H. (68)

Independent Release

Tracklist: 1. Crashdown 2. Temple Of The Rain 3. Shilluminati 4. Dead Planet 5. Darkness 6. Midnight Comes 7. Never 8. Temporal Vampires 9. Crimson Mountain 10. The Fallen