Tijd om de black metal een stukje trager te spelen en wel met de Denen van Perdition’s Mire. Geen volledig album dit ‘Into A Dark Heartland’, maar een ep van een klein half uurtje. De band speelt met momenten flink leentjebuur bij Khold: eenzelfde gezapige tempo’s met een occasionele versnelling, de niet al te propere gitaarsound met tremolo melodieën door de riffs gevlochten en een ziekelijke rasp zoals Gard (Khold), maar dan net dat tikkeltje minder ranzig. Hier en daar gooit Perdition’s Mire al eens wat akoestisch getokkel door het zwerk (‘Light Torn Asunder’) maar of het echt wat toevoegt, is de vraag. Het lastige is dat de band niet ondermaats presteert, maar dat de muziek een stevig gebrek aan eigen smoelwerk bezit. De riffs, de melodieën, de breaks heeft een mens allemaal al eens elders gehoord. Beste track van de ep is waarschijnlijk ‘Embers’, waar dat ziekelijke gevoel het beste gevat wordt dankzij interessant gitaarwerk met wat dissonanten. De rest kabbelt echter een beetje voort, waardoor ‘Into A Dark Heartland’ niet meteen potten gaat breken. Niet slecht, maar een beetje gezichtsloos.

Guy Van Campenhout (61)

Headkick Music

Tracklist: 1. Pale Light And Settling Dust 2. Embers 3. Light Torn Asunder 4. Abomination’s Boundless Rage 5. Nothing Is, Nothing Becomes 6. Into A Dark Heartland