Met ‘Die Berge’ bouwt Paysage D’Hiver verder aan een vrij indrukwekkende, qua omvang dan toch, discografie als we alle demo’s mogen meetellen. Paysage D’Hiver is een solo project van de Zwitserse artiest Tobias Möckl die hier als artiestennaam kiest voor Wintherr. – Sommigen zullen de man ook wel kennen als Wroth bij Darkspace. – Met ‘Die Berge’ tekent hij voor een derde full-album onder de naam Paysage D’Hiver. Paysage D’Hiver werd in 1997 opgestart en zorgt voor een mix van ambient en black metal. Dat levert op ‘Die Berge’ zeven immens lang uitgesponnen tracks op want het geheel klokt af net onder de grens van een uur en drie kwartier. Dat betekent dat zo goed als elk nummer vlot de kaap van het kwartier haalt met uitzondering van ‘Transzendenz II’ dat net geen acht minuten haalt. Een heel lang verhaal dus ‘Die Berge’. Helaas, voor ons alvast, boeit het niet zo lang naar onze smaak. Na één eerste lang uitgesponnen nummer begint onze aandacht al af te dwalen, na twee is Paysage D’Hiver ons zo goed als volkomen kwijt. De reden? We zijn helemaal niet te vinden voor de muzikale brij die hier geserveerd wordt. We horen stukjes ambient, niet zo veel, daarmee zijn we akkoord en eigenlijk tevreden, maar ook enorm veel kracht, dreiging, kilte en duisternis. En eigenlijk zijn we daar wel fan van, maar niet als we er echt gene lijn in kunnen ontdekken. Het is net alsof we overrompeld worden door een kakofonie aan geluiden. We zijn zelfs niet zeker of er al dan niet vocalen te horen zijn, want voor ons verzanden die mee in de rest van het zwartgeblakerd kabaal. Voeg daaraan toe dat we na verloop van tijd zelfs niet weten of we nog naar het eerste nummer aan het luisteren zijn of reeds naar het derde, het vijfde of het laatste: ze lijken ons allemaal veel te veel op elkaar. Op papier zijn we dus steeds te vinden voor een mix van ambient en black metal, maar in de realiteit moeten we toch toegeven dat de ene band, of het ene project, toch een pak verschilt van een andere band, of een ander project. Dus nee, Paysage D’Hiver weet ons niet, of toch maar heel matig, te boeien met deze ‘Die Berge’.
Luc Ghyselen (58)
Kunsthall Produktionen
Tracklist: 1. Urgrund 2. Verinnerlichung 3. Transzendenz I 4. Transzendenz II 5. Transzendenz III 6. Ausstieg 7. Gipfel