TribFest @ Trax, Roeselare.

De tijd vliegt vooruit en komt daar nog bij dat dag twee van TribFest iets vroeger uit de startblokken mocht schieten.

*Foto’s: Toxicity*

Toen het Belgische Toxicity al rond 16u30 begon, was al een talrijk publiek afgezakt om ook van deze eerste muzikale noten te genieten, waar System Of A Down de muze was. De energieke band van hier zorgde ervoor dat dat de boel op gang getrokken werd. Veel agressie met sfeer gecombineerd, de ideale opwarmer.

*Foto’s: Surreal Panther*

Gelukkig was het merendeel van het publiek meerderjarig want waarover het Amerikaanse Steel Panther zingt, tart soms de verbeelding. Het Britse Surreal Panther deed dit met verve en bracht een gelijkaardige sfeer. Je moet de teksten soms met een korreltje zout nemen, maar diep van binnen bedoelen ze het goed. Ow, sorry voor mijn dubbelspraak. ‘Community Property’, met de melige tekst “My Heart Belongs To You” liet een emotionele kant horen, maar schijn bedriegt. De glam spatte van het podium af. Spijtig dat ze hun zoektocht naar zeventien meisjes eerder moesten staken. Voor sfeer en gezelligheid vijf befjes heu bedjes.

*Foto’s: Replica*

Het ging er met het Nederlandse Replica een stuk steviger aan toe. Of de band nog backstage in de poep gepakt werd door vorige band blijft een raadsel, want vanwaar die agressie plots kwam, God moge het weten. Ofwel is de groove / thrash metal sound van Machine Head is gewoonweg agressiever. Efin. In publiek opvallend ook jeugdig publiek aanwezig, leuk te zien hoe de volgende generatie komt proeven van de gevestigde waarden van vandaag. Agressie, jawel een circle pit kon en mocht niet ontbreken. Het publiek moest het vooral hebben van de muziek want de band stond soms wat statisch op podium. Redelijk respons van het publiek, niet mijn ding al konden velen die hardere aanpak best smaken.

*Foto’s: Ghost Division*

Een van de redenen waarom ik erbij wou zijn komt door het (opnieuw) Nederlandse Ghost Division, die voor de gelegenheid een gans podium verbouwden met hun tribute-act van Sabaton. Deze band kwam nog maar op en al bij de opener hadden ze hun publiek in de tang. Beregoed en een uitgelaten sfeer, we genoten met volle teugen. We werden zelfs getrakteerd op een stukje Zweeds. Zandzakjes, helmen en de nodige kostuums zorgen voor veel gelijkenissen met de Zweden, maar het is vooral de muzikale vaardigheden die velen over de streep trokken. Want geef toe, Sabaton is niet zomaar een band die je eventjes gaan naspelen. Het was mijn eerste ervaring met deze band die intussen zo’n vijftien jaar bestaat en het zal zeker niet bij die enige keer blijven.

*Foto’s: Slayensemble*

Opnieuw een switch van genre met Slayensemble, dat geïnspireerd door de thrash van Slayer het podium onveilig maakten. Dat er thrashers in het (licht uitgedunde) publiek zaten, bleek al gauw want de headbangende eerste rij inspireerde velen om uit hun dak te gaan. De Duitse band leverde een knappe show af, terecht mogen we hen als beste Slayer tribute band omschrijven. De charismatische frontman hield zijn publiek strak in de hand maar liet iedereen toch wel genieten, want het was duidelijk dat velen voor Slayer afgezakt waren.

Foto’s: Guns or Roses*

Traditioneel zoals de echte Guns ’n Roses dat ook durven, begon de Britse afsluiter van de tweede dag, Guns Or Roses, er een kwartiertje later aan dan gepland. Het viel op dat velen de zaal na de vorige band verlaten hadden en, met een ander genre, was het maar de vraag hoeveel van hen zouden terugkeren. Toch bleek dat bij de aanvang velen de weg terug gevonden hadden en de zaal opnieuw vlot vol liep. De gelijkenissen waren ook hier opvallend, zowel muzikaal als visueel. De gekende nummers zorgden ook hier voor veel sfeer en uitgelatenheid, al zag je dat de vele uurtjes muzikaal vertier zijn tol begon vragen.

Het diverse aanbod in genres op TribFest, die dan ook gemengd aangeboden werden, werd goed gesmaakt en zorgde dat van de eerste tot de laatste minuten een gevulde zaal kon genieten van bands alsof het “de echten” waren die speelden. Opnieuw een schot in de roos en het verwonderde me niet dat plots een “Sold Out” bordje opgehangen kon worden. Meer dan verdiend en we kijken nu al uit naar de volgende editie die op 14 en 15 november 2025 gepland staat.

Met dank aan Frederik en het complete TribFest-team.

Tekst: Grietje Slembrouck.

Foto’s: Andy Maelstaf.