Yes , een nieuw album van één van mijn favoriete bands: Swallow The Sun. Ik ben immers zot van hun sound die melancholische, gevoelige doom zo perfect combineert met agressieve, wanhopige death metal uithalen. Er zijn weinig bands die zo veel gevoel in hun muziek stoppen en die mij raken tot in mijn diepste ziel. Deze Finse band werd opgericht in 2000. ‘Shining’ is het negende album. En het is opnieuw een voltreffer geworden. Wederom raakt deze band de gevoelige snaar met hun wondermooie ingetogen momenten en de prachtige, gevoelige stem van Mikko Kotomaki, de treurige gitaren en rustig drumspel afgewisseld met hevige uitbarstingen en diepe grunts waar de wanhoop en woede van afspat. Het is weinige bands gegeven om deze mix van tempo, zang, gevoel zo perfect te combineren en zelfs de heviger stukken nog met zo veel gevoel te doorspekken. ‘Innocence Was Long Forgotten’ is de perfecte opener en illustreert de band ten top: een rustig begin om dan te versnellen maar het blijft al bij al een melodisch nummer. Fans van het oudere en steviger werk zullen smullen van ‘What I Have Become’: zwaar en heavy met diepe grunts en de zo mooie en onvermijdelijke ingetogen momenten . Ook op ‘Kold’ en ‘Charcoal Sky’ horen we meer death metal invloeden maar steeds met veel zin voor melodie en afgewisseld met rustiger stukken. De rest van het album gaat meer de gevoeliger toer op maar daar is helemaal niets mis mee. ‘Shining’ is alweer een grandioze plaat van de meesters van melancholie. Het is alleen bands van het allerhoogste niveau gegeven om telkens weer de perfecte plaat af te leveren. En laat Swallow The Sun ook live top zijn en dan weet je dat je met een absolute top band te maken hebt. Dit is materiaal voor mijn “top 3” in de jaarlijstjes.

Bart Verlinde (100)

Century Media Records

Tracklist: 1. Innocence Was Long Forgotten 2. What I Have Become 3. Melancholy 4. Under The Moon & Sun 5. Kold 6. November Dust 7. Velvet Chains 8. Tonight Pain Believes 9. Charcoal Sky 10. Shining