FM, Black Tiger @ DVG Club, Kortrijk.
Het is al een tijdje dat ik het Britse FM live aan het werk kon zien. Op 18 oktober kreeg ik opnieuw een kans en dit op een (grote) boogscheut van thuis. De band zet zijn veertig jarig bestaan in de kijker met een Europese tournee en het was dan ook logisch dat ik richting DVG afzakte. In tegenstelling tot vorige keer was ik er vrij vroeg. Bij het binnenkomen iets na 19u bleek de zaal nauwelijks gevuld. Er was aangekondigd dat Black Tiger om 19u30 zou beginnen … ik snapte het niet. Bleek dat de tweede band, White Heat, door ziekte forfait moest geven. Het tijdschema zou doorschuiven naar 20u en de opener zou een langere show spelen. Tja, dingen veranderen soms …
*Foto’s: Black Tiger*
Om 20u trok het Tsjechische gezelschap Black Tiger de avond dus op gang. Deze AOR / melodic rock band bracht een aantal nummers uit hun eerder uitgebrachte albums. Een tiental nummers, inclusief een knappe drumsolo maakten ons vertrouwd met dit goed klinkend gezelschap. De setlist bestond voornamelijk uit nieuw materiaal van hun nieuwste plaat ‘Alive’ van dit jaar. Een band die uit het juiste hout gesneden was en als opener muzikaal zeker voor de juiste stemming zocht en het ontbreken van White Heat grotendeels kon goed maken.
*Foto’s: FM*
Om 21u30 gingen de lichten in de zaal uit. In een hoekje begon wat rook het podium te vullen en iedereen voelde dat FM eraan kwam. Tijdens de intro verscheen de band op het podium en voor we het echt beseften lieten de Britten hun intussen talrijk opgekomen publiek uit hun hand eten. De sfeer zat meer dan goed en al bij de eerste nummers slaagde zanger Steve Overland erin om ons te laten meezingen. Het werd een waar FM feestje, dat samen met drummer Pete Jupp, bassist Merv Goldsworthy, toetsenist Jem Davis en (de enige nog zwartharige) gitarist Jim Kirkpatrick zo’n anderhalf uur duurde. Ze brachten natuurlijk een selectie uit ‘Old Habits Die Hard’, hun recenste album, maar daarbij zat de setlist doorspekt met een aantal pareltjes. Traditioneel zocht Steve interactie met het bewegende publiek, dat enthousiast reageerde met gezang of applaus. Velen kon ik ritmisch bewegend spotten, want stilstaan was gewoonweg niet aan de orde. Opmerkelijk was ‘Story Of My Life’, die Steve enkel met keyboardondersteuning erg breekbaar bracht. Uitsmijter was ‘Midnight’, waarbij Jem zijn keytar ter hand nam en iedereen nog een laatste keer uit volle borst kon meezingen.
Met dank aan Lucas Aerbeydt en de complete DVG Club crew.
Tekst en foto’s: Andy Maelstaf.