Prophecy Fest, Balve, Duitsland.

Dit is de eerste echte complete festivaldag van Prophecy Fest in de natuurlijk grot in het Duitse Balve. We mogen zeven bands verwelkomen op de mainstage en drie bands op het tweede achterin de grot. De setting kennen we natuurlijk reeds van vorige jaren, maar het blijft een enorm indrukwekkende omgeving, met een fantastische klank er boven op.

*Foto’s: Perchta*

We gaan van start met het Oostenrijkse Perchta, een gezelschap dat een combinatie van pagan en black metal neer zet en die vooral gebouwd rond de indrukwekkende vocale capaciteiten van frontvrouw Julia-Christin Casdorf. De dame in kwestie is indrukwekkend geschminkt en gedraagt zich als een vrouwelijk sjamaan op het podium waarbij ze begeleidt wordt door een stel uitstekende muzikanten. Toch is het haar stem die de meeste aandacht opslorpt. Ze fluistert, zingt clean, schreeuwt zich de longen uit haar lijf en telkens opnieuw wordt je, compleet onder de indruk, van de kaart geveegd. Dit zorgt al meteen voor een heel intense en beklijvende luisterervaring die ook visueel je aandacht vast weet te houden. Perchta opent het festival dus met een knalprestaties van formaat waar een tijdlang niet goed van zijn.

*Foto’s: Thief*

Gisteren zagen en hoorden we Thief, of althans Dylan Neal, nog solo aan het werk met een dark ambient set. Nu mag hij het tweede podium openen waar hij een aantal nummers onder de noemer ‘Vespers’ komt brengen. Bass en drums zijn er bijgekomen in vergelijking met gisteren en hij doet ook vocaal een duit in het zakje. Maar net als gisteren zijn wij, van MUSIKA, helemaal niet overtuigd van de vooral elektronische klanken die hij door middel van een computer over ons uit stort.

*Foto’s: Eïs*

Het Duitse Eïs glipte tot nog toe steeds onder de MUSIKA radar door. We beloven onszelf dat dit vanaf nu anders zal worden. Ja, we zijn immers danig onder de indruk van dit gezelschap dat hieer een krachtige en stevige set black metal neer zet. Vernieuwend gaan we de sound van Eïs niet noemen, maar die is intens en beklijvend en zorgt ervoor dat ons black metal hartje heropleeft en geniet van de duistere en dreigende sound die de heren neer zetten. Meteen een tweede band die in ons MUSIKA boekje wordt genoteerd als enorm geslaagd.

*Foto’s: Germ.

Het Australische Germ is eigenlijk een solo project van Timothy James Yastras waarmee hij sinds 2003 aan de slag is. Hier krijgen we een full-band te zien en te horen die de mix van o.a. post black metal, shoegaze en doom die in de gedachten van de man vorm krijgen, neer zet. Zo maakt ook onze landgenote en vocaliste Kristien Cools (Splendidula) deel uit van dit gezelschap. Wij noteren in ons boekje “goed, maar niet voldoende om ons compleet te overtuigen”. Het geheel klinkt inderdaad donker, maar we missen dat iets wat Germ naar een hoger niveau zou kunnen loodsen.

*Foto’s: Valborg*

Het Duitse Valborg is de tweede band op het tweede podium. Deze in 2002 opgestarte band zorgt voor een mix waarin we vooral elementen ontdekken uit progressive metal en death / doom, maar die ze af en toe wat kruidden met minimale black metal accenten; Het geheel krijgt zodoende een donkere klankkleur mee die ons enerzijds wel bevalt, maar ons anderzijds toch niet volledig weet te raken zodat we ook dit gezelschap in het vakje “goed, maar …” toevoegen.

*Foto’s: Solstice*

Het Britse Solstice overtuigt ons meer ondanks het feit dat de heren kiezen voor een heel traditioneel klinkende sound van doom en epic heavy metal. De heren zorgen voor een stevige en krachtige set die ons dus bevalt, al worden we niet verrast of compleet omver geblazen. Nog een band dus die we in “ons vakje” met “goed, maar …” toevoegen.

*Foto’s: In The Woods*

Het Noorse In The Woods… volgt en zorgt opnieuw voor een krachtige en stevige sound warin we zowel elementen uit gothic, progressive metal als black metal in ontdekken. We onthouden een pak dreigende en donkere klankkleuren die we toch beter weten te smaken dan wat de twee vorige bands afleverden, maar ook nu weer krijgen we niet het “wauw” gevoel die we wel hadden bij de sets van Perchta en Eïs.

*Foto’s: Fortíð*

Daar zorgde het Ijslandse Fortíð dan wel weer voor. Dit gezelschap staat voor een beklijvende en intense mix van black metal en Viking metal en zorgt hier voor een set die wij, van MUSIKA, opnieuw prachtig vinden. Enkel vinden wij het spijtig dat dit gezelschap aantreed op het tweede, kleinere, podium en maar een heel korte tijdspanne mag aantreden. Met andere woorden: de set en sound van dit Fortíð mag voor ons een tijdlang verder gezet worden.

*Foto’s: Arthur Brown*

Wat voor ons dan weer helemaal niet hoeft is een set van Arthur Brown. Deze Britse levende legende, vooral dankzij het door de hele wereld gekende ‘Fire’, zorgt hier voor een set die, naar onze smaak, niet past bij de overige bands / artiesten. Zijn mix van rock, psychedelica, progressive rock, blues rock, rhythm & blues, is oké zonder meer, maar sluit zeker niet aan bij wat we heir reeds te horen kregen vandaag. Voeg daaraan toe dat we ook geen fan zijn van verkleedpartijtjes – elk nummer krijgt de man een ander hoofddeksel aangemeten, om maar te zwijgen van een andere cape of zelfs een andere vest – en je begrijpt ons standpunt misschien een stuk beter. Nee, sorry, maar Arthur Brown hoeft helemaal niet voor ons!

*Foto’s: Triptykon*

En wat dan gezegd over Triptykon, de band rond Thomas Gabriel Fischer die eerder naam en faam maakte bij o.a. Celtic Frost en Hellhammer. Triptykon zorgt hier voor een lood en loodzware sound waarmee ze menig modern gebouw gewoon in twee splijten. Gelukkig zitten we hier in een grot die al vel stormen en orkanen heeft overleeft en nu ook deze orkaan weet te doorstaan. Triptykon staat voor een mix van doom, black metal, death metal en gothic die het gezelschap meestal al enorm zwaar weet neer te zetten, maar wat de hier presteren is van het zwaarste en diepste geweld dat ik al meemaakte. Het lijkt ons net alsof ook de gewone gitaren enkel basstonen mogen produceren en dit, in samenwerking met drums en bass, zorgt voor een enorm geheel dat wel een enorm diepe indruk op ons nalaat zodat we dit concert van Triptykon in het rijtje met Perchta, Eïs en Fortíð plaatsen als onze “uitschieters” van de eerste dag van Prophecy Fest 2024.

Met dank aan Gunnar en het complete Prophecy Fest team.

Tekst en foto’s: Luc Ghyselen.