Hammerfall: Avenge The Fallen

“Hail To The Hammer” zullen ze in 1997 gedacht hebben, toen power metal doemde te verdwijnen. Hammerfall zorgde gelukkig voor een heropleving met hun debuut ‘Glory To The Brave’, die flarden van Helloween en Gamma Ray op geniale wijze wisten te combineren. De ideale clash van een aanstekelijk enthousiasme met een flinke portie klassieke heavy metal gaat er terug altijd vlotjes in. Hun opvolger ‘Legacy Of Kings’ zorgde opnieuw voor een schot in de roos. Intussen zijn we een goede twintig jaar verder en hebben ze deze troef meerdere keren succesvol uitgespeeld. Met het twaalfde album, ‘Avange The Fallen’, komen ze opnieuw hun fans verwennen met meer van hetzelfde. Niets mis mee, want je kan het water niet telkens opnieuw uitvinden. Ook consistentie in de line-up zorgt voor een solide brok muzikaliteit, want de band wijkt zelden af van hun oorspronkelijke upbeat, gepolijste power metal. Je hoort dit eigenlijk al vanaf de opener ‘Avenge The Fallen’, waar de zwaarden op een stevig ritme de verpletterende riffs volgen. Hammerfall zoals we het kennen, niets nieuws maar bevestigend. Ze zetten een tandje bij met ‘The End Justifies’. Een epische ondertoon bij een in-your-face opzwepende metalgalop, het klinkt vertrouwd. Het “spelen op safe” vind je in de nummers ‘Freedom’,’Rise Of Evil’ en ‘Burn It Down’. Geen slechte nummers maar gewoon meer van hetzelfde. We trekken ten strijde met het heldhaftige ‘Hail To The King’, waarin anthemische coupletten en triomfantelijke refreinen een knap uitgekiende balans kennen. Waar zijn die maliënkolders als je ze nodig hebt. Het loeihard snijdend fretwerk van ‘Capture The Dream’ klinkt zalig en wanneer een catchy galopperend refrein volgt, is het hek helemaal van de dam. Wat een nummer! De rustige maar gewichtige afsluiter ‘Time Immemorial’ zorgt terug voor wat diversiteit. Met zijn zevenenveertig minuten vliegt ‘Avenge The Fallen’ voorbij in een triomfantelijke waas met nummers die solide als onderhoudend genoeg zijn. Oscar Dronjak en Pontus Norgren zorgen voor de oeroude donder in de composities met hun stevige riffs. Het schrijfproces was consistenter dan gewoonlijk. Hier en daar trekken ze andere registers open en verlaten iets hun traditionele pad, maar wijken daar nooit erg ver vanaf. Ze blijven een overtuigend ensemble dat uitblinkt in wat ze doen en daardoor geen nieuwe paden nodig hebben om hun schare fans te overtuigen.

Rocking Klingon (84)

Nuclear Blast

Tracklist: 1. Avenge The Fallen 2. The End Justifies 3. Freedom 4. Hail To The King 5. Hero To All 6. Hope Springs Eternal 7. Burn It Down 8. Capture The Dream 9. Rise Of Evil 10. Time Immemorial