Is het binnen een post rock genre, waar alles al eens is voorgedaan nog mogelijk om origineel voor de dag te komen? Velen proberen, weinig slagen daar echt in. Maar er zijn dus wel uitzonderingen neem nu I Hear Sirens. We citeren uit de biografie op de website van Dunk!records ‘Als je kijkt naar de Amerikaanse post rock bands die opkwamen aan het begin van wat het moderne tijdperk van het genre zou worden, het moment waarop een ooit experimentele vorm in de marge veranderde in een erkende factie van de hedendaagse alternatieve muziek, zijn er vandaag de dag nog maar een paar actief. I Hear Sirens uit Salt Lake City maakt deel uit van die kring. Ze brachten hun debuut ep uit in 2007, gevolgd door twee LP’s, ‘Between Consciousnes’s en ‘Sleep’ uit 2013, een album dat bij fans hoog in aanzien staat.’ Met hun nieuwste meesterwerk ‘Acheron’ bewijzen ze nogmaals waarom ze tot die absolute top binnen de scene behoren. ‘Watcher / prey’ is al zo een typische post rock binnen kopper die aan je ribben kleeft, koude rillingen over je rug doet lopen, en je niet meer loslaat. En dan zijn we nog maar aan de eerste song gekomen. Uiteraard worden gedoodverfde ingrediënten boven gehaald, intiem starten en opwerken naar een oorverdovende climax. Maar het is de intensieve wijze waarop dat gebeurd wat deze band en plaat zo uniek maakt. Ook na al die jaren is dat nog steeds het geval. Luister maar naar het wondermooi opgebouwde ‘Acheron’ of ‘Pale Rider’, songs die klieven als een botte bijl doorheen je ziel. Dat pad wordt verder bewandeld op ‘011’ en ‘Nocturnal’. De manier waarop een band als I hear Sirens woorden uitspreekt, door puur instrumentalia, die je niet in zinnen kunt vertalen. Dat is ongezien. Of je moet al teruggrijpen naar de grote namen als Explosions In The Sky, Mogwai die zelfs op klaarlichte dag op eender welk podia een ondoordringbare muur kunnen opbouwen. En dat ook op plaat verwezenlijken. Een band als I Hear Sirens behoort al heel lang tot die unieke categorie goudhaantjes. En bewijst met deze ‘Acheron’ dat ze nog steeds stevig op die troon zitten binnen de postrock scene. En nog niet van plan zijn die gouden plek op te geven. Een album dat van begin tot einde zorgt voor meerdere adrenalinestoten, dat schotelt I Hear Sirens ons op verbluffende wijze voor. En dat zetten ze met prachtige afsluiter ‘Atropos’ nogmaals in de verf.

Erik Van Damme ( 95)

Post. Recordings / Dunk! Records

Tracklist: 1. Watcher / prey 2. Acheron 3. Pale Rider 4. Requiem 5. 011 6. Nocturnal 7. In Absentia 8. Atropos