Lokerse Feesten @ Grote Kaai, Lokeren.

Dit jaar geen “Sunday Metalday” maar een “Super Tuesday” op Lokerse Feesten, editie 2024, waardoor ook de traditionele punkdag op dinsdag vervalt en nu een beetje een allegaartje van bands is waar niet echt een lijn in te trekken was. Waarschijnlijk met de bedoeling om voor ieder wat wils te kunnen bieden. Tijdens de twee eerste bands was het plein nog zeker niet gevuld waar dat op andere jaren wel het geval was. De grote meute kwam maar pas toe vanaf Frank Carter & The Rattlesnakes.

*Foto’s: Wargasm*

Om stipt 18u15 werd het startschot gegeven met het elektronisch rockduo Wargasm die opgericht is in 2018 door Sam Matlock en Milkie Way in London. De muziek van Wargasm kan men het best omschrijven als een mengeling van punk, rock en hardcore. De set die ze brachten was zeer energiek en zat wel goed in elkaar. Voor ons was dit een aangename kennismaking.

*Foto’s: Woyote*

Na een halfuurtje was het alweer voorbij en haasten we ons naar de Stubruclub waar het Belgisch / Amerikaanse Woyote van start mocht gaan. Woyote begon om 18u50 aan de set in een redelijk goedgevulde zaal. Het geluid en de gretigheid spatte er van af. Na een paar nummers moesten we ons al terug naar het hoofdpodium begeven voor Nova Twins.

*Foto’s: Nova Twins*

De twee dames van Nova Twins zijn eveneens afkomstig uit London met Nigeriaanse / Iraanse en Jamaicaanse roots met vocaliste / gitariste Amy Love en de bassiste Georgia South. In hun muziek hoor je invloeden van hip hop maar even goed van de punk of Britpop. Een beetje zenuwachtig begonnen ze aan hun repertoire met veel bass beats. Buiten nog een drummer was er voor de rest niet veel op het podium te beleven. De nummers waren een mix van up-tempo beats en zang. Zelf vond ik dit niet echt passend voor deze metaldag wegens teveel elektro en hiphop.

*Foto’s: Frank Carter & The Rattlesnakes*

De eerste band met iets van betekenis die begon was Frank Carter & the Rattlesnakes om 20u20. Deze Britse punk rockband uit Hemel Hempstead is opgericht door zanger Frank Carter en gitarist Dean Richardson in 2015 en brachten in dat zelfde jaar hun debuutalbum ‘Blossom’ uit. Als ze er aan beginnen is het terrein al goed gevuld. Een beetje povere opstelling en aankleding van het podium. Het begon met een rustig nummer: ‘Can I Take You Home’. Vanaf het tweede nummer zat er meer vaart in en sprong hij het publiek in om eerst een jongen een verjaardag te geven om nooit te vergeten en daarna een moshpit te starten met de dames alleen op vraag van de zanger. De rest van de set was zoals we kennen van Frank Carter en de zijnen: boordevol energie.

*Foto’s: The Dillinger Escape Plan*

The Dillinger Escape Plan is een Amerikaanse mathcoreband. Ze stonden hier op Lokerse Feesten in hun originele bezetting. Ze stonden precies op het podium zonder te repeteren, de set was rommelig, chaotisch en onverstaanbaar. dit viel echt tegen. Meer kunnen we hier niet over zeggen.

*Foto’s: The Warning*

Om 22u30 waagden we ons nog eens in de Stubruclub om naar de Mexicaanse zusjes van The Warning te gaan kijken. De club was dan afgeladen vol. Wie The Warning volgt weet wat te verwachten: energieke show, goeie rocknummers, jammer dat ze niet op het hoofdpodium stonden, want zij verdienen dit.

Dan was het wachten tot 23u15 tot Korn aan hun set begon. Hun visuals waren schitterend een mix van oude en nieuwere nummers zoals ‘Start The Healing’, ‘A.D.I.D.A.S.’, ‘Blind’, enz. De heren waren in bloedvorm, ze speelden een zeer strakke set, een van de beste optredens van Korn die ik al gezien heb.

Foto’s hebben we hier niet van daar we geen accreditatie gekregen hadden hiervoor, enkel een tiental fotografen mochten foto’s nemen. dit werd ons via mail maar enkele uren voor de start doorgemaild via de organisatie, een uur voor de show van Korn werd er dan ook nog eens medegedeeld dat er geen foto’s van op het terrein met professionele apparatuur genomen mocht worden. Stewards liepen rond om dit te controleren en je van het terrein te begeleiden bij overtreding hiervan. Spijtig dus.

Met dank aan Lokerse Feesten.

Tekst: Wendy Gombert.

Foto’s: Erwin Poppe.