In 2002 heette het huidige Epica nog Sahara Dust. Ondanks het feit dat Steve Wolz, de drummer, en Helena Michaelsen, de leadzangeres, zouden worden, besloten beiden om naar Noorwegen te verhuizen. Toen ze een jaar later opnieuw naar Nederland verhuisden, vormden ze Imperia. In 2020 verliet Steve de band en werd de plaats achter de drum ingevuld door Merijn Mol. Verder vervolledigen gitarist Jan “Örkki” Yrlund en bassist Gerry Verstreken, die we ook kennen van Ostrogoth, ex-Nightqueen en ex-Beyond The Labyrinth, de line-up. Samen met Oliver Philipps nam Jan de productie voor zijn rekening. Ook het artwork is van zijn hand, waarmee hij zijn artistieke visie naar voren brengt en ervoor zorgt dat het visuele aspect van het album overeenkomt met de diepte en complexiteit van de muziek. Het mixen en masteren gebeurde bij Jacob Hansen in zijn Hansen Studios. Hij staat garant voor een geluid van hoge kwaliteit, gezien Hansens reputatie van uitmuntendheid in zijn vakgebied. Oliver is ook gastmuzikant voor piano, orkestratie en aanvullend fretwerk. Met dit nieuwe werk zetten ze hun muzikale stijl, die ze in hun vorige album ‘The Last Horizon’ hebben geïntroduceerd. Ze brengen een tiental mid-tempo rocksongs, die van poppy tot eerder zwaar kunnen uitdeinen. Met twee power ballads voegen ze diepte toe aan de algehele compositie, waardoor het ganse album een klein uurtje boeiend blijft. De nadruk ligt uitgesproken op de combinatie van het vocale werk, in combinatie met orkestrale elementen en stevig fretwerk. De kracht van de vocalen ligt in het feit dat ze moeiteloos wisselt tussen opera-achtige hoogtepunten en brute grunts zoals in ‘Reach My Tears’ (https://www.youtube.com/watch?v=hkCMRrBZNGA) en ‘The Tree Of Life’. Ze worden soms met een Oosters tintje gecombineerd, zoals in het duistere maar knap gelaagde ‘Soldiers Of Hell’. Gelukkig vallen die hoeveelheid grunts over het ganse album mee, want ondergetekende loopt hiervoor niet echt warm van. Alhoewel ze hiermee de sombere toon van de hedendaagse tijd knap in de picture zetten, slagen ze erin om momenten van hoop en verlichting in te bouwen. Symfonische en rockelementen naadloos in elkaar overvloeien tot één muzikale ervaring. Fans van het genre kunnen deze nieuwkomer blindelings aanschaffen en aan hun collectie toevoegen.

Rocking Klingon (80)

Massacre Records

Tracklist: 1. Better Place 2. Reach My Tears 3. The Family Chain 4. The Tree Of Life 5. Reflection 6. Soldiers Of Hell 7. Void Of Emptiness 8. Hope Of Joy 9. Lost Souls 10. The Demons’ Fireplace