Piah Mater: Under The Shadow Of A Foreign Sun

Piah Mater, het Braziliaanse progressieve death metal duo, keert terug uit de zinderende tropische mistroostigheid op hun nieuwe album ‘Under The Shadow Of A Foreign Sun’, zes jaar na hun laatste werk. Hun twee vorige albums bezorgden hen een zekere cultaanhang Met hun nieuwe album ‘Under The Shadow Of A Foreign Sun’ waagt de band zich dieper op bekend terrein, maar slaagt er toch in om de verwachtingen van hoe ver het death metal label kan worden opgerekt om te buigen. We gaven het schijfje enkele luisterbeurten… en verlieten diep onder de indruk dit aards paradijs, om ons te nestelen in een fantasie prikkelende wereld boordevol donker en verderf, maar ook met een lichtpunt aan het einde van elke tunnel. Bij het bijzonder episch en emotioneel beladen ‘As Islands Skink’ worden we meegesleurd in een alles vernietigende wervelstorm. Eens de riffs en drum salvo’s open spatten is geen weg terug meer mogelijk. De beste lange song bevat zoveel variatie en kleur dat je u geen seconde verveelt. Dat maakt niet alleen die song, maar ook de gehele schijf zo bijzonder, stellen we naderhand vast. De best toegankelijke aankleding, gekruid met de nodige grauwe duisternis doen een huivering door ons lijf gieren die we toch moeten voelen om ons persoonlijk over de streep te trekken wat death metal betreft. En daar slaagt Piah Mater dus over de hele lijn in. Ook het meer dan tien minuten lange ‘Fallow Garden’ is een huzarenstuk dat de fantasie voortdurend prikkelt. Die veelzijdigheid in aanpak blijft als een rode – of eerder zwarte – draad doorheen de plaat lopen. Niet alleen instrumentaal, de grauwe en rauwe tot bulderende vocalen worden gecombineerd met enkele emotioneel beladen die een andere kantje van de band laten zien en horen. Dat merken we ook bij de songs als ‘Macaw’s Lament’ ‘ In Fringes’ , weer zo een klepper van meer dan acht minuten en het wederom tien minuten durende huzarenstuk ‘Terra Dois’ tot het verbluffende slotstuk ‘Canicula’. Ondanks de best lange duur van de songs, blijf je geboeid luisteren en genieten. Opmerkelijk en indrukwekkend! Piah Mater verlaat wellicht niet echt die begane wegen van hun vorige albums, maar voegt er zoveel energie en vooral variatie aan toe, dat ze boven dat ze nog steeds boven dat maaiveld van het death metal aanbod uitstijgen. De grenzen van het genre aftasten en verleggen, is er dus zeker en vast bij. Bovendien stort de band je in een visueel totaal spektakel van licht en duisternis, waardoor je ogen en oren tekort komt. Dit fantasie prikkelend meesterwerk blijft in elk geval ergens hangen in ons hoofd, en zet ons death metal hart in vuur en vlam. Hoog tijd om die erkenning bij een cultpubliek, om te buigen naar een doorbraak naar een ruim publiek. Want dit is het soort death metal dat recht door je hart boort zoals dat gewoon moet zijn.. en dat kom je niet elke dag tegen.

Erik Van Damme (85)

Code 666

Tracklist: 1. As Islands Skink 2. Fallow Garden 3. Macaw’s Lament 4. In Fringes 5. Terra Dois 6. Canicula