HellFest @ festivalterrein, Clisson, Frankrijk.

– Noot van de redactie: Dit is niet echt een verslag, maar eerder een impressie. Het is immers niet mogelijk om alles te zien, te horen, mee te maken op een festival met zes podia in je dooie eentjes. Ook al omdat er een aantal restricties zijn op gebied van bands fotograferen. Maar ook door de drukte is het soms niet haalbaar om bepaalde bands te gaan bekijken. En, op zaterdag toch, speelde ook het regenweer MUSIKA parten. –

Dag 3 van HellFest opent met … regen. Meteen een (kleine) streep door onze vooraf gemaakte planning.

*Foto’s: Nakkeknaekker / Eihwar*

We hadden vooraf immer Crystal Viper (Poolse melodic heavy metal band) aangestipt maar door de regen kiezen we toch maar voor Nakkeknaeker om deze festivaldag te beginnen. Dit Deense death metal gezelschap opent, naar onze smaak dan toch, “oké”, maar laat niet de indruk na dat we de band spoedig opnieuw aan het werk willen zien of horen. We blijven ons schuil houden onder de tenten wegens de regen – wie zien mensen aan komen met regenjasjes en regen poncho’s rondom ons – en kiezen dus voor de neo folk / Viking war chants van Eihwar die hier voor een knappe set zorgt. De tent voor het “Temple” podium staat afgeladen vol en we vragen ons stilletjes af of dit door de regen komt of toch omdat men dit Franse gezelschap wil meemaken. Aan de uiteindelijke reacties van het publiek denken we toch het tweede. Dus ook geen Përl (Franse post metal band), Darken (Franse heavy metal / power metal band) en Fallen Lillies (Franse all female heavy metal / hard rock band).

*Foto’s: Blockheads / Sumerlands*

De Franse grindcore band Blockheads, uit de buurt van Nancy, kan ons maar heel matig bekoren en we kijken er toch naar uit om de tenten te verlaten. Een paar druppels kunnen ons niet meer tegenhouden en we gaan een kijkje nemen bij Sumerlands, een Amerikaanse melodic rock / AOR band die hier zonder de helaas veel te vroeg overleden bassist Brad Raub moest aantreden. Echt onder de indruk komen we niet bij dit gezelschap zodat we ons afvragen of we niet beter voor Konvent, een Deens all female death / doom gezelschap, op het “Valley” podium hadden gekozen.

*Foto’s: Alien Weaponry / Uuhai*

Geen The Dead Krazukies (Franse punk rock band) voor ons, daar we eerst kiezen voor Alien Weaponry. Ondertussen kennen we de intro van dit drietal: de traditionele Haka van Nieuw Zeeland. Daarna genieten we nog even van hun gebruikelijke agressieve en toch wel aanstekelijke thrash metal. Dan in ijltempo richting de “Temple” waar Uuhai een compleet uit zijn voegen barstende tent weet te overtuigen van hun sound: een mix van metal met Mongoolse folk. Heel indrukwekkend was het moment waarop iedereen in de tent ging zitten terwijl de band een iets trager nummer ten beste gaf. Als Uuhai geen nieuwe zieltjes gewonnen heeft, dan weten we het niet.

*Foto’s: Kronos / Spotlights*

Het Franse death metal ensemble Kronos kan ons maar matig boeien laat staan dat ze ons weten te overtuigen zodat we richting trokken “valley” trokken voor de set van Spotlights. Het valt ons meteen op dat het reeds enorm druk is op het festivalterrein. Het lijkt ons een stuk drukker dan donderdag en vrijdag. – Komt dit door Metallica op de affiche of worden er meer kaartjes verkocht voor de zaterdag? – Spotlights (mix van o.a. post metal, sludge, krautrock en ambient) staat er eerder statisch bij en de vonk lijkt niet echt over te slaan op het publiek. Het Amerikaanse Eternal Champion (traditional heavy metal) speelt ook op dat moment maar het is voor ons niet haalbaar om van drie bands iets mee te pikken.

*Foto’s: Hrafngrimr*

We passen voor de set van zowel Anvil, de Canadese heavy metal band rond Steve “Lips” Kudlow, als van Total Chaos, een Amerikaanse punk band, en kiezen vol overtuiging voor de set van Hrafngrimr. We blijken niet de enigen want de tent voor het “Temple” podium stroomt werkelijk over voor de sound van dit neo folk / Nordic folk gezelschap. Van zodra dit gezelschap aan zijn set begint voel je de spanning en het enthousiasme stijgen. We worden dan ook heel vlot meegesleurd in een zinderende set, die ergens wat raakvlakken kent met bijvoorbeeld Skáld, maar ook een beetje met Heilung. Een uiterst knappe set die bijna trance opwekkend is, is ons deel.

*Foto’s: Sanguisugabogg*

Het Amerikaanse death metal gezelschap Sanguisugabogg zorgt voor een enorme dosis agressie en kracht maar weet ons niet echt te raken. We overwegen heel even om tot bij Rhapsody Of Fire te gaan kijken, maar blijven uiteindelijk vanop afstand even genieten van hun aanstekelijke, meezingbare, power metal nummers. Wegens ziekte werd Oxbow last minute vervangen door de ons onbekende Franse dark rock band Dust Lovers.

*Foto’s: Wayfarer*

We lieten ook bewust de Amerikaanse punk rock band The Casualties links liggen, omdat we eigenlijk iets wilden meepikken van het eveneens Amerikaanse Black Stone Cherry, maar omdat het veel en veel te druk was voor Mainstage 1, zijn we richting “Temple” opgegaan waar een overvolle tent enorm geniet van de sound van Wayfarer. Het meest recente album van dit atmospheric black metal / folk metal gezelschap, ‘American Gothic’, is ons enorm bevallen. Maar hier doen de heren er nog een flinke schep bovenop. We staan net niet met open mond te watertanden bij de intense en beklijvende set die de heren hier neer zetten. De “Temple” gaat dan ook massaal overstag en we vragen ons af wie nog beter gaat doen vandaag.

*Foto’s: Brutus / Legion Of The Damned*

Tussen de stukken van de concerten van Brutus en Legion Of The Damned in, horen we vanop afstand dat het Finse Stratovarius aan een goede set bezig is op mainstage 2, maar we kiezen toch eerst voor onze landgenoten van Brutus die een fantastische ontvangst te buurt vallen op de “Valley” die zowaar bijna uit zijn voegen barst. Hun mix van progressive rock, metal en mathrock slaat hier bijzonder goed aan en de band zorgt dan ook een heel knappe set die vlot verteerd wordt. Het Nederlandse death metal gezelschap Legion Of The Damned speelt ondertussen een volle tent voor het “Altar” podium plat. Hun krachtige en agressieve sound die de heren gedreven en heel energiek weten neer te zetten, kent ook voldoende melodie en overtuigt hier zowaar iedereen die er getuige van is.

*Foto’s: Skálmöld*

Geen Mammoth WVH, de Amerikaanse rock band rond Wolfgang Van Halen, of 8°6 Crew, een Franse band die voor een mix van ska en punk kiest, voor ons, maar wel de folk metal / Viking metal van Skálmöld. Ook deze band wordt enorm enthousiast onthaald en reeds bij het eerste nummer ontstaat een enorm feest. En dat zowel voor het podium als op het podium. Wat een aanstekelijke enthousiasme bezorgen deze heren met hun sound waar kracht en melodie samensmelten.

*Foto’s: Kvelertak / The Haunted*

Nee, ook tot bij Yngwie Malmsteen wagen we ons door de immense drukte en dus kiezen we eerst voor een stukje Kvelertak. Dit Noorse gezelschap zorgt voor een mix van o.a. black metal, rock ‘n’ roll en punk. Als het ware bezeten lopen de heren heel energiek door elkaar heen over het podium en braken daarbij hun toch wel eigenzinnig muzikaal brouwsel uit. Je moet erbij zijn om het te geloven, al heb je dan nog ogen te kort om alles in je op te nemen. The Haunted zet ondertussen een volgelopen tent voor het “Altar” podium op zijn kop met een enorm krachtige en heel agressieve mix van melodic death metal en groove metal. Ze doen dit aan de hand van enorm knap opgebouwde nummers waarin we ook de nodige melodie in ontwaren. Kortom, een heel sterke set van dit gezelschap dat best wel naar meer smaakt.

*Foto’s: Corvus Corax*

Nog terwijl The Haunted een volle tent entertaint voor het “Altar”, stroomt ook de tent compleet vol voor het “Temple” podium. Reden van dit gebeuren is het Duitse medieval rock / metal gezelschap van Corvus Corax. Ook deze heren hebben er geen enkel moeite mee om het enthousiasme tot ongekende hoogtes aan te zwengelen. Wat is dat hier toch allemaal in die “Temple” tent die keer op keer te klein blijkt voor de bands die er spelen en die telkens opnieuw compleet uit de bol gaat. Dat we ondertussen Extreme, de Amerikaanse hard rock band op mainstage 1, en Didier Wampas Psycho Attacks, een Franse psychobilly band, moeten laten schieten, nemen we er bijna met de glimlach bij.

*Foto’s: Chelsea Wolfe / Kataklysm*

Ook de traditional heavy metal sound van Accept passeert ons vrij onopgemerkt daar we op dat moment kiezen voor Chelsea Wolfe. De dame en haar band kunnen evenwel niet compleet overtuigen van hun kunnen die een mix bevat van o.a. doom, dark gothic en experimental music. Het is ons een beetje te kalm, te rustig, maar het publiek lust dit wel. Dan maar vlug over naar Kataklysm die ondertussen een overvolle tent voor het “Altar” podim weet te overtuigen met hun gedreven set die uiterst strak en krachtig klinkt. We krijgen een heel pak agressie te verwerken maar dat bevalt ons, en het publiek, ook wel. Het begint ondertussen ook wel weer wat te regenen.

*Foto’s: Skyclad / Nile*

Dat we dan kiezen voor de bands die concerten onder de tenten, spreekt bijna vanzelf. Zo pikken we een heel knappe set mee van folk rock legendes Skyclad die voor een uiterst geweldige sfeervolle belevenis tekenen en die heel enthousiast en energiek staan te musiceren. Geen Mass Hysteria, een Franse alternative metal band, dus voor ons. Maar ook geen Nekromantix, een psychobilly gezelschap, voor ons. En gelukkig kozen we voor de bands onder de tenten, want bij aanvang van de concerten van Bruce Dickinson, Mr. Bungle en Nile, gingen de hemel sluizen compleet open. Het deert ons dus niet echt dat we die eerste twee bands niet aan het werk kunnen zien, al moeten we wel toegeven dat we meer hadden verwacht van Nile. De band trad hier aan zonder bezieler en grondlegger Karl Sanders en dat scheelt meteen een stevige slok op de borrel. Desondanks kregen we wel een pak technisch kunnen te horen verpakt in nog voldoende agressief klinkende nummers. Maar toch hadden we het liever anders gezien en gehoord.

*Foto’s: Korpiklaani / Dismember*

Metallica krijgt meer dan twee uur de tijd om zijn fans te verwennen. Zelf blijven we een paar keer vanop grote afstand luisteren en we horen een band aan het werk waar het heilige vuur bij ontbreekt. Waar is de krachtige agressieve en door alles snijdende sound van dit gezelschap naar toe? Waar zijn de bijtende vocalen gebleven? We zijn dan ook heel blij dat we kiezen voor de folk metal meesters bij uitstek, dat is uiteraard het Finse Korpiklaani, die een uit zijn voegen barstende tent voor de “Temple” stage compleet stuk speelt met hun opzwepende en aanstekelijke folk metal. Ook de agressieve death metal sound van Dismember schatten we nu hoger in dan wat de heren van Metallica ons laten horen. The Interrupters, een Amerikaanse ska / punk band, en Julie Christmas, een Amerikaanse noise rock artieste, laten we ook passeren wegens te druk en de regen.

*Foto’s: Eivør*

Ook de Amerikaanse crossover / thrash metal band Suicidal Tendencies en de Britse heavy metal legende Saxon lieten we zo passeren, al hoorden we in de verte wel een goede versie van ‘Motorcycle Man’ door de speakers knallen van die laatsten. Met de set van Eivør sluiten we deze dag van HellFest af. We konden een tijd terug genieten van de toch wel fantastische stem van deze vocaliste tijdens haar concert op Trolls & Légendes, maar hadden toen toch onze bedenkingen omdat ze vooral voor een pop / electro sound koos. Nu kiest deze artieste voor een iets meer naar neo folk neigende sound, al komt er nog steeds te veel electro bij kijken om ons compleet te overtuigen. Een goede set dus, zonder dat ze compleet aan onze verwachtingen voldeed.

Met dank aan de organisatie van HellFest en de complete crew.

Tekst en foto’s: Luc Ghyselen.