Het Zweedse Hellbutcher is een relatief nieuwe naam in metal land. De band werd immers pas in 2022 opgestart, maar bestaat wel uit artiesten die hun sporen ruimschoots verdienden bij andere bands. Aan de wieg staat … Hellbutcher (vocals) zelf, die je hoogstwaarschijnlijk kent van o.a. Nifelheim, Friends Of Hell of Dead Kosmonaut. Op drums vinden we hier Devastator die een verleden heeft bij bands als Nifelheim en Opeth en tegenwoordig nog steeds actief is bij Bloodbath. Als lead gitarist treffen we hier Necrophiliac die ook nog actief is bij bands als Mordant en Total Inferno. Op bass is er Eld, een muzikant die ook nu nog bij Gaahls Wyrd, Aeternus en Taake (voor live concerten) actief is. Iron Beast is de ritme gitarist die je misschien wel kent van bijvoorbeeld Dead Kosmonaut of Unleashed. Dit vijftal zorgt nu voor een titelloos debuut dat slechts acht tracks telt en reeds af klokt op een iets meer dan drieëndertig minuten. Meteen ons eerste puntje van kritiek, alhoewel het ons ook meteen van het hart moet dat dit echt wel heel energiek en gedreven luistervoer is dat neer (heel veel) meer smaakt. Hellbutcher zegt zelf dat hij enkel black metal kan brengen, maar hier horen we inderdaad het kille en dreigende die bij black metal steevast ook aan bod komt, maar we horen ook ingrediënten die we als thrash metal durven duiden. Vooral de vrij agressief klinken de vocalen zorgen daar ook deels voor, maar ook de snelle, energieke riffs doen ons denken aan thrash. Maar nog is het plaatje niet compleet, want met zijn toch wel heel melodieuze gitaarsolo’s voegt Necrophiliac ook een stevige scheut heel traditional heavy metal aan het geluid toe. Maar welke term je uiteindelijk op dit debuut van Hellbutcher ook kleeft, het geheel kent geen enkel minder moment en raast als een bezetene voorbij terwijl je af en toe op een heel stevige muilpeer wordt getrakteerd, terwijl de gitaarsolo’s je er dan weer boven op helpen tot de heren je een nieuwe opdonder verkopen. Zoals je weet zijn we niet vlug geneigd om bands te gaan noemen om vergelijkingen mee te maken, en dan doet we hier ook niet echt. Al willen we je wel meegeven dat de geest van o.a. Venom, Bathory, Iron Maiden, Exciter, Motörhead en Mercyful Fate hier in rondwaart. Als je ons vraagt of wijzelf te vinden zijn voor dit agressief klinkende donker getinte geweld, dan is ons antwoord een volmondig “ja”, maar dat had u waarschijnlijk al begrepen.
Luc Ghyselen (94)
Metal Blade Records
Tracklist: 1. The Sword Of Wrath 2. Perdition 3. Violent Destruction 4. Hordes Of The Horned God 5. Death’s Rider 6. Possessed By The Devil’s Flames 7. Satan’s Power 8. Inferno’s Rage