Het Noorse Sarke timmert reeds sinds 2008 aan een muzikale carrière. De band wordt meestal in het vakje thrash metal / black metal geduwd, maar op dit ‘Endo Feight’, het achtste full-album ondertussen voor dit ensemble, lijkt de band een andere weg te zijn ingeslagen. We horen immers een heel pak uiterst melodieuze stukken langskomen en tijdens het echt wel heel knap opgebouwde ‘Lost’ krijgen we zeker en vast geen agressie te horen, die ons zou doen denken aan thrash metal, maar ook maar heel weinig dreiging, kilte of duisternis krijgen we te verwerken zodat we deze echt wel rustige track heel vlot onder de noemer melodic metal kunnen klasseren, ook al omdat vocalist Nocturno Culto hier zo goed als heel rustig vertellend uit de hoek komt. Een methode die hij eigenlijk ook aanwendt tijdens ‘Abyssal Echoes’, dat een aantal veranderingen en tempo en ritme telt, maar hoofdzakelijk ook heel rustig en kalm wordt neer gezet. Wel moeten we stellen dat er hier en daar een aantal meer furieuze stukjes aanwezig zijn – die allen niet lang duren – en dat er een pak van onderhuidse dreiging en kilt in het nummer rondzweeft. En dat nadat opener ‘Phantom Recluse’ eigenlijk ene typisch, maar best wel melodieus, black nummer is waar een duistere dreiging van uit gaat en je de kilte voelt door dringen in je botten. Enkel de keys, of is het orkestratie, zorgen hier voor meer melodie. Met ‘Death Construction’ verandert de toon voor het eerst en krijgen we een aantal vrij lang uitgesponnen heel melodieuze stukken te horen. Maar door het feit dat tempo en ritme hier vaak veranderen, wijzigt de sound voortdurend en ook qua kracht, dreiging en duisternis wordt je van het ene uiterste naar het andere gedwongen. Een eigenzinnig track als je het ons vraagt, maar een waar we zeker de term thrash metal durven voor gebruiken. Na die twee nog eigenzinniger klinkende tracks, ‘Lost’ en ‘Abyssal Echoes’, wint ‘Old Town Sinner’ opnieuw aan veel kracht, dreiging en kilte in een duistere omgeving. Dat de heren – naast Nocturno Culto (vocals), horen we ook Sarke (bass, drums), Steinar Gundersen (gitaar) en Anders Hunstad (keyboards) – ons hier meevoeren op ene heel eigenzinnige muzikale trip staat buiten kijf. Ook tijdens de volgende nummers blijven ze spelen met verschillende tempo’s en ritmes, zorgen voor onmiskenbare black metal accenten, maar lijken er enorm van te houden om pakken melodie te verwerken in hun gitzwarte sound zodat je eigenlijk van hot naar her wordt gesleurd op gebied van gevoelens. Hebben we het ten andere al gehad over de dikke laag keyboards die vaak met de meeste aandacht lopen, of over de immens schitterende gitaarlijnen die in elke track opduiken? Met ‘Endo Feight’ zorgt Sarke voor een album dat meerdere luisterbeurten nodig heeft vooraleer het al zijn geheimen prijs heeft. Wij hebben er nu een aantal achter de rug, maar lijken bij elke nieuwe luisterbeurt nog nieuwe dingen te ontdekken. Door het feit dat de heren spelen met tal van ideeën, weten we ook niet goed welke doelgroep men wil gaan bereiken zodat we misschien het best Sarke onderbrengen in het vakje progressive black metal, maar of dit dan echt de lading dekt … dat laten we ook alweer in het midden. Een ding is voor ons compleet duidelijk: Sarke zorgt met deze ‘Endo Feight’ voor een album dat nog enorm vaak in onze playlist zal opduiken en we durven het zelfs een stevige kandidaat noemen voor ons eindejaarslijstje!

Luc Ghyselen (97)

Soulseller Records

Tracklist: 1. Phantom Recluse 2. Death Construction 3. Lost 4. Abyssal Echoes 5. Old Town Sinner 6. I Destroyed The Cosmos 7. In Total Allegiance 8. Macabre Embrace