Atavistia: Iname Ducan (ep)

Het Canadese Atavistia, meer bepaald uit Vancouver, British Columbia is actief sinds 2016. Een eerste full-album, ‘One Within The Sun’ (2017), deed maar weinig stof opwaaien. Met de ep ‘The Forbidden One’ (2020) en vooral het full-album ‘The Winter Way’, dat nog hetzelfde jaar op de markt kwam, veranderde dit enorm. Ook wij, van MUISKA, gingen compleet overstag voor dat full-album en sindsdien volgen we Atavistia dan ook met argusogen. Vorig jaar werden we dan extra beloond met een derde full-album. ‘Cosmic Warfare’ leek ons zelfs nog een stuk beter, knapper dan zijn voorganger. Komt het omdat Matt Sippola (vocals, gitaar) zich steeds beter weet te omringen of door het feit dat men nu de juiste ingrediënten heeft gevonden om hun visie op melodic / symphonic death metal weer te geven? Hoe dan ook, met Max Sepulveda achter de drumkit lijkt Matt nu sinds 2019 een stevige tandem te vormen. Wie er precies verder te horen is op deze vijf tracks tellende ep is ons niet meteen duidelijk. Maar goed, het is eigenlijk slechts bijzaak, want Atavistia zorgt hier opnieuw voor een kleinood die naar (heel veel) meer smaakt. Het lijkt ons alsof het gezelschap nu de perfecte dosering melodie en symfonie heeft gevonden om hun death metal af te kruiden. Als je dan nog weet dat Matt “verschillende” stemmen hanteert – of komen er extra vocalisten aan bod? – zodat je op het puur vocale ook al op je wenken wordt bediend, end at men speelt met tal van wisselingen in tempo en ritme zonder dat men inboet aan kracht, dreiging en / of agressie, dan weet je dat je goed zit. Dit is precies hoe Atavistia deze ‘Iname Cucan’ voor ons heeft geprepareerd. Eerst nog wat aftastend openen met het korte zo goed als instrumentale titelnummer waar we een dosis mysterie mee krijgen, om er dan krachtig in te vliegen met ‘Timeless Despair’ en meteen al je troeven op tafel te gooien die ons bij het nekvel grijpen om ons voor de rest van de werkstuk in een houdgreep te houden en ons pas compleet uitgeperst in een hoekje te gooien na de laatste tonen van afsluiter ‘The Void’. Hebben we meer nodig? Ja, nog een extra rondje van ‘Iname Ducan’, … en nog één, en nog één …

Luc Ghyselen (98)

Independent Release

Tracklist: 1. Inane Ducam 2. Timeless Despair 3. Dark Isolation 4. Unattained Creation 5. The Void