We kennen Sebastian Bach wellicht het best van zijn Skid Row-periode van 87 tot 96. Daarna ging deze uitmuntende zanger wat meer richting Broadway en werkte naast een eigen solocarrière ook aan enkele projecten en TV-films. Voor mij resulteerde dit in het spijtige feit dat de man net onder mijn radar terecht kwam. Erg aangenaam verrast zag ik deze nieuwe schijf verschijnen. De band bestaat anno 2024 uit vocalist Sebastian Bach (het had eens iemand anders moeten zijn), gitarist Devin Bronson, bassist Todd Kerns en drummer Jeremy Colson. Na jaren relatieve stilte met de dertig jaar geleden uitgebrachte knallers in het hoofd, was het een beetje angstvallig afwachten of de man het na al die jaren nog altijd zou kunnen. En of dat hij het nog kan! Het spetterende ‘Everybody Bleeds’ opent met vurig fretwerk. Het nummer klinkt rauw en donker en laat je proeven van wat je verder nog mag verwachten. Dit verlangen naar meer wordt beantwoord met het zachtere ‘Freedom’, al moet je zacht relatief opnemen en vooral met een ruwe zandkorrel nemen: https://www.youtube.com/watch?v=XG3BrKkrmeg&ab_channel=SebastianBach%E2%84%A2%EF%B8%8F). De uitgebrachte video laat een duister verhaal zien, waarin een aantal in donkere gewaden gehulde personages een lijkkist in de grond stoppen. Honderd jaar later wordt deze terug opgegraven, waarna het wilde feestje pas echt gaat beginnen. Op naar het derde nummer en ja, daar is de ballad al. ‘(Hold On) To The Dream’, https://www.youtube.com/watch?v=jF714zipA2M, begint met emotionele vocalen met een minimale aan cleane ondersteuning. Maar beetje bij beetje sleurt het nummer de volumeknop crescendo ophoog, tot het helemaal uit zijn voegen barst in een rauwe brok heavy metal. Flink bij de neus genomen zeggen ze daartegen. Zeker wetend dat niemand hier zit te wachten op een vernieuwend geluid, maar het is net die onvoorspelbaarheid die alles levendig houdt. Lekker diep en duister dreunend op een traag ritme, het kan deugd doen, geloof me. En die vocalen, man, die gaan door merg en been. ‘What Do I Got To Lose’? Eigenlijk niet veel denk ik: https://www.youtube.com/watch?v=6wRLuG7tahc&ab_channel=SebastianBach%E2%84%A2%EF%B8%8F. We worden voor een tweede keer beetgenomen, deze keer via de video die begint met een paar wandelende cowboyboots op een fluitend western deuntje, maar, wel ja, net iets anders uitdraait. Bekijk en geniet zou ik zeggen. Het lekker rockende nummer kan zo de radio op. ‘Vendetta’ en ‘F.U. zijn opnieuw zo’n pareltjes, die zorgen voor een onderhoudende schijf. Het loodzware ‘Crucify Me’ laat zijn diepe stempel achter, terwijl ‘About To Break’ en de afsluitende maar erg bombastische ballad ‘To Live Again’ de pijn wat verzachten. Nummers die eruit springen kon ik niet ontdekken, maar dit kan liggen aan het algemene hoge niveau dat hier naar boven komt. Na een eerste luisterbeurt kreeg ik bij momenten het gevoel dat ik het al eens gehoord had. Maar hoe meer het schijfje daarna nog de kamer vulde, werd het tegendeel bewezen. Of misschien word ik oud? Ik loop echter nooit over één nacht ijs en moest duidelijk in het geluid van de plaat geraken. Eens ik er was, zette ik de plaat ’s morgens op en pas ’s avonds af. Sebastian Bach klinkt in ieder geval veel beter dan ik kon vermoeden. Het is geen “18 And Life” meer, maar zijn strot heeft met glans de tand des tijds doorstaan. Bach’s gezelschap zorgt alvast voor een stevig en onderhoudend album waar de trouwe fans gretig zullen smullen.
Rocking Klingon (88)
Reigning Phoenix Music
Tracklist: 1 Everybody Bleeds 2 Freedom 3 (Hold On) To The Dream 4 What Do I Got To Lose 5 Hard Darkness 6 Future Of Youth 7 Vendetta 8 F. U. 9 Crucify Me 10 About To Break 11 To Live Again