Anette Olzon: Rapture

Het is al van 2012 toen Anette Olzon haar toenmalige band Nightwish verliet. Intussen zat de schone Zweedse niet stil en brengt ze na drie jaar een derde soloalbum uit, waarmee ze terug wat verder tapt uit hetzelfde vaatje. In 2022 nam ze het Allen / Olzon-project ‘Army Of Dreamers’ op met Russell Allen. Ze was ook te gast op het debuutalbum van Ultima Grace, de creatie van de Japanse toetsenist en componist Yuhki (Galneryus, Alhambra). Met ‘Rapture’ herenigt Olzon zich met Magnus Karlsson, wat in een terugkeer naar de melodieuze symfonische power metal resulteert. Olzon’s veelzijdige stembereik komt op de voorgrond in de elf epische en bombastische nummers, maar het valt op dat vooral een muur van geluid op je afkomt. Het immense fretwerk, dat met een flinke laag keyboard gecombineerd wordt, wordt vaak in een intens arrangement voorgeschoteld. De nummers zelf dan. De schijf opent stevig met mooie melodieën van ‘Heed The Call’, dat vaak progressief en aanvallend uit de hoek komt. Anette’s cleane vocalen komen vaak tegenover grunts, al zijn die gelukkig niet al te dominerend. De nummers zijn soms wat voorspelbaar. Karlsson speelt gitaar, basgitaar en toetsen en bepaalt dus voor een belangrijk deel het geluid. We horen vaak invloeden van Nightwish, maar sonorisch drukken de vette orkestraties en het bombastisch toetsenwerk een diepe stempel. Naast de cleane vocalen van Anette voegt Johan Husgafvel een duistere dimensie toe. Ook in Amaranthe lijkt het gebrul soms de bovenhand te halen en daar heb ik soms wat moeite mee. Het titelnummer begint met rustig keyboard maar ontploft met een bombastisch arrangement. Zonder veel eruit springende nummers passeert het album. Nu en dan wat solerend fretwerk zorgt voor wat variatie, zeker in het tweede deel van het album. Er is ook tijd voor een ballad met ‘Hear My Song’. De epische gitaarsolo’s van Karlsson en de knappe vocalen maken het album muzikaal gezien toch onderhoudend. Toch mis ik iets dat ik in eerder materiaal wel vond. Misschien het gebrek aan een uitspringend nummer, de duistere vocalen, een (te) grote muzikale muur? Alsnog een knap album, maar ik heb haar al beter gehoord.

Rocking Klingon (82)

Frontiers Records

Tracklist: 1. Heed The Call 2. Rapture 3. Day Of Wrath 4. Requiem 5. Arise 6. Take A Stand 7. Cast Evil Out 8. Greedy World 9. Hear My Song 10. Head Up High 11. We Search For Peace