Het Italiaanse Camerata Mediolanense ging in 1994 in Milaan van start. Het gezelschap zorgt voor echt wel heel eigenzinnige benadering van muziek. Het is immers een samensmelting van vooral neo classical met een stevige ritme sectie en de stemmenpracht van drie sopranen die zowel afwisselend aan bod komen als in koorzang. Voeg daar dan ook nog extra vocalisten toe, keyboards, twee klavecimbels en een bass viool, naast verschillende percussie instrumenten en je begrijpt dat je dit uitgebreide gezelschap niet echt kan onderbrengen in een bepaald muzikaal vakje en dat tal van muziekfanaten dit om een of andere reden compleet links laten liggen. Ten onrechte vinden we bij MUSIKA. Met deze ‘Atlanta Fugiens’ is het gezelschap – tegenwoordig zijn dat Elena Previdi (keyboards, klavecimbel, effecten, percussie, virtuele instrumenten, koor), Evor Ameisie (lead vocals, percussie, effecten, virtuele instrumenten, koor), Manuel Aroldi (percussie), Marco Colombo (percussie, drums), Désirée Corapi (lead vocals, koor), Carmen D’Onofrio (lead vocals, koor), Chiara Rolando (lead vocals, koor) en Giancarlo Vighi (keyboards, klavecimbel, accordeon, vocals, koor) – aan een zesde full-album toegekomen dat tien tracks telt. Extra “hulp” kreeg het achttal dan nog van Lavinia C. (hoge stem tijdens ‘Arpie’ en ‘Follia Del Mondo’), Paolo Siconolfi (bas stem tijdens ‘Corallus’, ‘Hermaphroditus’ en ‘Mercurius’), Giovanna Scarlato (bass viool tijdens ‘Rupe Cava’, ‘Corallus’, ‘Mercurius’ en ‘Alta Venenoso’) en Vincenzo Zitello (harp tijdens ‘Hic Leo’). Het zorgt voor een heel intense en beklijvende luisterervaring waarin we geen zwakke of mindere momenten ontdekken. Na meerdere luisterbeurten is onze favoriete track ondertussen ‘Corallus’ geworden, wegens de onheilspellende kracht die onderhuids opborrelt in deze track. Maar opgelet, dan doen we zeker een aantal tracks oneer aan. Het is immers moeilijk om er slechts één favoriet uit te pikken omdat elk nummer een andere klankkleur van dit gezelschap laat horen. Terwijl ‘Corallus’ vooral percussie in de verf zet met echt wel krachtige vocalen, laat ‘Hermaphroditus’ een compleet ander aspect horen. Hier krijgen we immers een mooie sopraan stem te horen die af en toe ondersteund wordt door extra stemmen en koorzang, terwijl de klavecimbel hier het toonaangevende instrument is. Of wat dacht je van het korte ‘Victor Quadrupedum’ waar de stemmenpracht het zo goed als alleen voor het zeggen heeft. Zo neemt Camerata Mediolanense je mee op een heel eigenzinnige muzikale reis die je een pak aspecten van hun muzikaal pallet aanbiedt. Het ene verteer je uiteraard vlotter dan het andere, maar over een ding kan niet geredetwist worden: de stemmenpracht die het ensemble tentoonspreidt is fantastisch. Meer hebben wij alvast niet nodig om compleet overstag te gaan. U ook?

Luc Ghyselen (90)

Auerbach Tonträger

Tracklist: 1. Embryo Ventosa 2. Rosetum 3. Rupe Cava 4. Corallus 5. Hermaphroditus 6. Victor Quadrupedum 7. Mercurius 8. Arpie 9. Draco 10. Alta Venenoso