Arka’n Asrafokor staat gekend als de enige heavy metalband van het Afrikaanse land Togo. Dat het voor dit vijftal allesbehalve eenvoudig is om in hun land dergelijke muziek aan de man te brengen, staat als een paal boven water. Rockmuziek, laat staan alles wat nóg steviger is, is er allesbehalve een genre dat er diepgeworteld is. Een groot publiek is er naar alle waarschijnlijkheid ook al niet echt te vinden voor hun gitaargeweld en faciliteiten al evenmin. Het blijkt hen echter allemaal niet tegen te houden om de muziek te maken die zij graag willen brengen. Dat ze begeesterd zijn door de klassieke heavy metal gitaren is méér dan duidelijk maar hun sound gaat véél ruimer dan dat en is naar aanvoelen eerder gestoeld op trash metal gitaarriffs. Wat vanaf het prille begin van de plaat opvalt, is de aanwezigheid van de traditionele Afrikaanse instrumenten waarbij vooral de percussie meteen in het oog springt. Niet dat er niet duchtig op de drums gemept wordt maar djembe en andere percussie verrijkt het geluid aanzienlijk. Ook de zang van frontman Rock Ahavi is zeer gevarieerd en valt geenszins te beperken tot heavy metal. Het ene moment brult en krijst hij waarbij zijn timbre neigt richting dat van Derrick Green van Sepultura maar evenzeer beschikt hij over bijzonder krachtige cleane vocals. Dat het vijftal al jarenlang aan de weg timmert en na ‘Zã Keli’ uit 2019 met een tweede full-album op de proppen komt, is merkelijk hoorbaar. Dit is een band die niet enkel klinkt als een echte geoliede band maar die ook gewoonweg steengoede nummers brengt. Het begint ons te dagen waarom ze mochten aantreden als voorprogramma voor Kiss – al valt hun muziek daar geenszins mee te vergelijken. Hoewel er hier en daar al eens een rustiger nummer de revue passeert, gaan ze voornamelijk voor snoeiharde nummers die eerder gaan richting metalcore dan dat ze klinken als heavy metal. De link met Sepultura legden we al eerder maar qua sound gaan ze voor ons vaak die toer op met dat verschil dat ze hun Afrikaanse roots geenszins trachten te verloochenen, integendeel. Ook tekstueel brengen ze hun cultuur én de aandacht voor milieu en respect voor de aarde onder de aandacht. Het mag duidelijk zijn dat deze band zich niet zomaar in een hokje laat wurmen en vooral een eigen geluid weet te creëren waarbij – tot onze grote vreugde – veel aandacht gaat naar ritme en melodie. Wie fan is van bands zoals Sepultura en Soulfly moet deze Arka’n Asrafokor zeker eens een luisterbeurt gunnen. Wie vasthoudt aan metal zonder invloed van traditionele folkinstrumenten blijft hier allicht beter van weg. Wij kunnen dit absoluut smaken. ‘Dzikkuh’ is een album boordevol afwisseling en klinkt bovenal bijzonder catchy én laat zich ook opmerken door een steengoede productie.
K.H. (80)
Reigning Phoenix Music
Tracklist: 1. The Truth 2. Not Getting In Line 3. Walk With US 4. Angry God Of Earth 5. Mamade 6. Asrafo 7. Final Tournament 8. Still Believe 9. Home 10. The Calling