Het Deense Lamentari werd in 2019 in de hoofdstad aldaar opgestart. Het gezelschap laat er op gebied van materiaal schrijven en uitbrengen alvast geen gras over groeien, want alhoewel deze ‘Ex Umbra In Lucern’ het eerste full-album is geworden van deze band, zorgde men eerder reeds voor drie ep’s. Deze toch nog prille band bouwde ondertussen ook reeds een heel stevige reputatie op als het aankomt op live concerten. Zo zorgde dit gezelschap reeds voor concerten op Wacken Open Air (2022) en Copenhell (2023). Voor dit laatste concert haalde de band alles uit de kast en werd er zelfs een koor bij geroepen om hun duivelse sound van symphonic blackened death metal nog meer grandeur te geven. Hun twee vorige ep’s, weliswaar in gelimiteerde oplages, werden in een paar uur tijd aan de man / vrouw gebracht. Het spreekt voor zich dat de heren – tegenwoordig zijn dit Thomas Mascagni (drums), Emil Holst Partsch (gitaar), Max Uldahl Pedersen (keyboards, orkestratie), Daniel Lønberg (vocals), Jamie de la Sencerie (bass) en Michael Møller (gitaar) – met deze ‘Ex Umbra In Lucem’ nog beter willen doen en vooral een nog breder publiek willen bereiken. Dit eerste full-album voor Lamentari telt acht mooi opgebouwde, uitgewerkte en gearrangeerde tracks waar een enorme kracht en dreigende duisternis van uit gaat. Voeg daar dan agressieve vocalen aan toe en een enorme dosis aan orkestrale grandeur en je verkrijgt Lamentari. Wij zijn in eerste instantie vooral onder de indruk van het dikke orkestrale tapijt en de talrijke symfonische accenten die in elk nummer opnieuw aan bod komen. Maar die vele orkestrale ornamenten zorgen er, naar onze smaak dan toch, ook voor dat het ons iets te veel wordt en dat we vinden dat de overige, meer traditionele metal, instrumenten wat ondergesneeuwd raken. Niet altijd, maar toch heel vaak hebben we het gevoel dat er te veel bombast op ons af komt. Dat belet de band niet om af en tijd enorm krachtig en stevig uit te halen. De vaak agressieve vocalen zijn daar het bewijs van, maar ook de soms wel heel melodieus klinkende vingervlugge gitaarsolo’s doen een stevige duit in het zakje. Voor ons is dit een kennismaking met de sound van Lamentari en we vinden het allemaal best wel heel krachtig en geïnspireerd klinken, maar het lijkt ons ook heel vaak “er over”. De heel energieke en uiterst stevige momenten vinden we weliswaar top, maar de overvloed aan orkestrale ornamenten zijn er uiteindelijk soms toch te veel aan. Komt daar ook nog bij dat sommige stukken enkel bestaan uit orkestrale symfonische klanken en je begrijpt misschien iets beter onze kritiek. Maar opgelet, als de heren dan effectief hun duivels los laten, zorgen ze wel voor pakken dreigend en in duisternis gehuld stevig en krachtig klinkend geweld.
Luc Ghyselen (82)
Independent release
Tracklist: 1. Spiritus Noctis 2. Tenebrae 3. Tragoedia in Domo Dei 4. Intra Muros Mentis 5. Appugno 6. Dolorum Memoria 7. Spiritus Diurnus 8. Arcanum Ignis Animae