Twee jaar geleden bracht het Saoedisch-Arabische Al-Namrood met ‘Worship The Degenerate’ een album uit waarvan ondergetekende behoorlijk onder de indruk was. Het album bevatte zes nummers en raasde op amper vijfentwintig minuten voorbij. Grootste nieuwigheid was dat de zang niet langer door Humbaba werd verzorgd maar door Artiya ‘il hetgeen er naar ons gevoel voor zorgde dat één en ander rauwer en agressiever klonk dan ooit tevoren. Nu is er met ‘Al Aqrad’ een opvolger voor ‘Worship The Degenerate’ waardoor de band sinds de oprichting in 2008 toe is aan een tiende full-album – negen volgens sommigen die de voorganger beschouwen als EP gezien de korte speelduur. Laat ons maar meteen duidelijkheid scheppen: ‘Al Aqrab’ is naar ons aanvoelen in elk opzicht nóg beter dan ‘Worship The Degenerate’! Het album is veelzijdiger, meer uitgebalanceerd, op sommige momenten nóg agressiever, op andere momenten nóg melodieuzer dan de voorganger. Én tot onze grote vreugde bevat het album negen nummers die samen goed zijn voor veertig minuten speelplezier. Traditiegetrouw schotelt de band ons black metal voor doorspekt met Arabische folk-elementen. Daarin brengen ze ook dit keer hoegenaamd geen verandering. Het zorgt er uiteraard voor dat je er als luisteraar voor te vinden moet zijn om black metal op een andere manier gepresenteerd te krijgen dan we doorgaans in Europa gewend zijn. Op het vlak van verstaanbaarheid is er voor ons weinig verschil tussen pakweg Noors of Saoedisch-Arabisch, we verstaan van beide geen half woord. In huidige tijden bestaan er voor de liefhebbers van het betere woord gelukkig meerdere vertaalmachines – en dan blijkt de anti-religieuze boodschap ook nu weer centraal te staan – maar zelf richten we ons eerder op ritme en melodie. Daarmee worden we bij opener ‘Ardh Bela Sama’ al op onze wenken bediend want het opent met een bijna tantrisch ritme, ondersteunt door een repetitieve gitaarriff die meteen bijzonder vlot in het gehoor ligt. Als zanger Artiya’il dan nog eens zijn duivels ontbindt, heb je onmiddellijk een bom van een nummer als start. Afwisseling in melodie en tempo troef gedurende het ganse album met gitaarriffs die om je oren slaan en zoals gezegd het frequente gebruik van traditionele instrumenten zonder dat dit afbreuk doet aan het agressief gecreëerde geluid. We durven stellen dat ook de productie op ‘Al Aqrab’ van een hoger niveau is dan bij de voorganger, elk instrument komt volledig tot zijn recht en het album klinkt dan ook terdege uitgebalanceerd. Waar ‘Worship The Degenerate’ afsloot met een instrumentaal, compleet folky nummer – hetgeen een beetje een vreemd einde was, vonden wij voor een voorts hondsbrutaal album – is er nu met ‘Tarjif’ eveneens een instrumentale afsluiter maar dan wel eentje met beukende drums en knallende riffs. Het is meteen het kortste nummer van de plaat waardoor we dit keer een vurige, schitterende instrumentale afsluiter krijgen. Wat ons betreft sowieso een heerlijk black metal schijfje én vooral naar ons aanvoelen het beste wat Al-Namrood ooit presenteerde.

K.H. (95)

Shaytan Productions

Tracklist: 1. Ardh Bela Sama 2. Lisan Al Nar 3. Aqarib Al Petra 4. Taht Al Jeld 5. Al Ghasasina 6. Diar Al Anbat 7. Abwab Edom 8. Al Jurm Al Madfoon 9. Tarjif