Na ‘Null’ (2021) en de eerder uitgebrachte ep ‘We Are The Lords Of Hellfire, And We Bring You … Fire’ (2012), is deze ‘Verdande’ het tweede full-album voor Vestindien, een Noors gezelschap dat in 2009 in Bergen, Vestland werd opgestart. Deze band – tegenwoordig zijn dat Pål Eirik Veseth (bass), Karl Johan Johannessen (drums), Simon Skøien (gitaar) en Torjus Slettsnok (vocals) – zorgt hier voor acht tracks die we muzikaal niet in één bepaald vakje hokje kunnen onderbrengen. Zo opent deze ‘Verdande’ met best wel heel eigenzinnige geluiden tijdens opener ‘Humus’. We zien / horen er tijdens de aanvangsfase meer moeilijk lijn in. Het is pas wanneer de drums hun intrede maken, dat we iet of wat mee kunnen in dit muzikale verhaal, en dan nog. Eens de heel rustige stem van Torjus zijn opwachting maakt krijgt het nummer, naar onze smaak, vorm. Metal? Nee, niet echt. Pop? Nee, het is toch te krachtig. Rock? Ja, maar dan plots iets naar metal neigend door het tempo, al is de stem dan weer iets dat ons toch wat richting pop doet denken. Oké, misschien zorgt een tweede track, ‘Evig lys’ in dit geval, voor meer muzikale duiding. Het begint in ieder geval een stuk krachtiger dan wat we al hoorden. Na een intro wordt uiteindelijk toch voor een mooi ritme en tempo gekozen, terwijl de vocalen voor een donkerder klankkleur opteren. Ze zitten iets dieper in de mix en doen heel lichtjes wat denken aan wat Hoest (Taake) weet te brengen. Het complete nummer op zich is dus een stuk donkerder van klankkleur dan de opener, terwijl er ook iets dreigend van uit gaat, zonder dat we term black metal durven te gebruiken. Qua vocalen zit ‘Etter ilden’ wat op dezelfde lijn als het vorige nummer. Qua klankkleur sluit het daar ook wel wat op aan, maar het tempo en ritme klinkt andermaal anders, met zelfs wat Oosters getinte accenten. Nog meer eigenzinnige klanken krijgen we te horen tijdens de aanvangsfase van ‘I en hule under berget’ dat uiteindelijk een best wel krachtig geluid laat horen die we het gemakkelijkst kunnen omschrijven als eigenzinnige alternative metal. Onder die noemer moeten we ook nog de overige vier tracks plaatsen, want het viertal zorgt wel meer voor heel eigenzinnig klinkende geluiden die toch ook zorgen voor een donkere klankkleur. Voeg daar de naar black metal neigende vocalen aan toe en je verkrijgt een best wel eigenzinnig geheel dat we eigenlijk nog niet veel eerder hebben gehoord, zodat we voor dit Vestindien bijna een compleet nieuw muzikaal hokje moeten gaan creëren. Het is duidelijk dat dit niet bij iedereen in de smaak zal vallen. Ook wij blijven, na een aantal luisterbeurten, toch twijfelen. De eigenzinnige geluiden die meestal opduiken tijdens de intro’s van de nummers, daar zijn we niet zo’n fan van. Maar als we die eigenzinnige klanken weg filteren, krijgen we best wel knappe composities te horen die ons, dankzij de donkere klankkleur en de wat naar black metal neigende vocalen, wel weten te boeien. Of dit voldoende is om ons volledig overstag te doen gaan? Niet echt. U wel?
Luc Ghyselen (74)
Dark Essence Records
Tracklist: 1. Humus 2. Evig lys 3. Etter ilden 4. I en hule under berget 5. Alt vårt 6. Forbi stillheten 7. Verdande 8. Innover