Kickin’ Valentina is een Amerikaanse rockband uit Atlanta die bestaat uit vier gedreven muzikale doorzetters. Geloof me, meer heb je niet nodig om de boel op stelten te zetten. Volgens gitarist Heber Pampillon hebben ze hun bandnaam te danken aan een fetisj pornoster die mannen in hun testikels trapte. Elk zijn hobby maar alvast niet de mijne. Het muzikale gezelschap kwam voor de eerste keer samen in 2013. De ep ‘Super Atomic’ verscheen twee jaar later en was meteen de aankondiger van hun eerste volledige album met dezelfde naam. Het album werd geproduceerd door Andy Reilly, die heeft gewerkt met artiesten als UFO, Asia, Bruce Dickinson en London Quierboys. Grote namen dus. Opnieuw twee jaar later verscheen de opvolger ‘Imaginary Creatures’. In juli 2018 nam de band abrupt afscheid van toenmalig leadzanger Joe Edwards nadat hij zich terugtrok uit een tournee door Duitsland. Hij werd vervangen door Stradlin’ Rose-zanger Brian Bezotte, die het slechts vijf shows uithield. Voormalig Jetboy-zanger D.K. Revelle nam zijn plaats in. In 2019 brachten ze de ep ‘Chaos In Copenhagen’ uit met drie nieuwe studiotracks en een live-opname van hun nummer ‘Get Ready’, niet te verwarren met de pas gestopte Belgische band. Een derde full album ‘The Revenge Of Rock’ verscheen begin 2021. Met dit vierde album is volgens hen de wereld een beetje minder klote en zorgen zanger D.K. Revelle, gitarist Heber Pampillon, bassist Chris Taylor en drummer Jimmy Berdine voor nieuw materiaal. Deze nieuwe verzameling bevat tien stevige brokken energieke rock-‘n-roll met een sleaze rock-uitbarsting. Luister maar naar het erg melodieuze oorwormpje ‘Turn Me Lose’ dat soms aan Lordi doet denken. De gruizige stampende rocker ‘Takin’ A Ride’ kent van die heerlijk schurende vocalen die het plaatje afmaken. Sommige nummers doen me dan ook aan Shakra denken, Zwitsers die ook zo’n overdonderende energieke pakketten kunnen afleveren. ‘Amsterdam’ zou niet mis staan op een album van de gekende rockers van het land van de kangoeroes. ‘Ride Or Die’ lijkt op het eerste zicht een gewoon nummer te worden, tot het spetterend solerend fretwerk je opnieuw weet te verrassen. Het titelnummer hebben ze tot het laatste moment verborgen gehouden. Het is niet het scherpste potlood in de pennenzak, maar het sluit de plaat wel mooi in stijl af. Kortom, een verzameling pakkende refreinen, onfatsoenlijk sterke riffs en telkens die sexy ritmische groove. Bassist Chris Taylor is in elk geval erg tevreden over het resultaat en cliché-gewijze vervolgt hij met “Ik weet dat elke band dit zegt, maar ik denk dat dit ons beste album tot nu toe is. Alles leek gewoon te klikken terwijl we het aan het schrijven waren”. En ik geef hem geen ongelijk, want je hoort dit ook wel in de samenhangende nummers. Fans van Guns N’ Roses, AC/DC of Hardcore Superstar zullen de band wellicht al kennen, met deze vierde mikken deze energieke Amerikanen opnieuw wat hoger.

Rocking Klingon (85)

Mighty Music PMZ 382

Tracklist: 1. Gettin Off 2. Dirty Rhythm 3. Fire Back 4. Man On A Mission 5. Turn Me Lose 6. Died Laughing 7. Takin’ A Ride 8. Amsterdam 9. Ride Or Die 10. Star Spangled Fist Fight