Drungi is een Ijslandse band die werd opgericht in 2019. Anders dan andere IJslandse bands die we kennen – we denken spontaan aan Misþyrming, Sólstafir en Auðn – is Drungi een band die wegblijft van de ijselijke melodische black metal maar véél meer neigt richting rock – zoals The Vintage Caravan dus. Helemaal anders echter dan deze laatsten is de zang bij Drungi echter veel rauwer en klinkt het geheel een pak donkerder. Ze worden dan ook al eens ondergebracht in de categorie van black ’n roll en hoewel we echt een resem invloeden en stijlen ontwaren, dekt die term voor een keertje de lading behoorlijk. Drungi is een vijftal dat naar eigen zeggen – maar ook merkelijk hoorbaar – diverse muzikale achtergronden kent. En we kunnen u vertellen dat we dit een zeer aangename, verfrissende kennismaking mogen noemen. ‘Hamfarir Hugans’ (letterlijk vertaald “rampen van de geest”) wrocht zich zoals wel vaker bij bands uit dit noordelijk gelegen eiland doorheen de donkere zielenroerselen van de mens. Inspiratie wordt gezocht zowel in de IJslandse cultuur als natuur maar dat maakt dat ook de zwaardere thema’s niet geschuwd worden. Zo is opener ‘Alda’ een nummer dat al jaren door het hoofd spookte van bassist Magnús Addi Ólafsson en dat je meeneemt in de verdrinking van iemands gedachten waarbij ook suïcidale denkbeelden niet geschuwd worden. ‘Walking Into The Ocean’ is dan ook letterlijk een vorm van zelfmoord die in IJsland tot op de dag van vandaag voorkomt. U merkt het, vrolijke onderwerpen of happy sounds zijn niet bepaald de eerste drijfveer van Drungi. De teksten zijn steevast in het IJslands waar we geen jota van begrijpen maar dat drukt de pret in geen geval. De sfeer wordt niet in het minst geschapen door de muziek én door de rauwe zang. Waar je het ene moment het gevoel krijgt te luisteren naar een stoner rock band, waan je je het volgende moment beland te zijn bij een dark neo folk gezelschap om nadien omver te worden geblazen door een bijna furieuze haast black metal-achtige passage. Kortom dit vijftal is niet voor één gat te vangen en zorgt voor een enorme spanwijdte binnen het muzikale spectrum. Wij vinden dit een werkelijk bijzonder aangenaam afwisselend luisterstuk maar we kunnen ons niettemin levendig inbeelden dat dit niet voor iedereen spek voor de bek is. Wie zich nogal toespitst op één specifiek genre zal met Drungi wellicht de nodige moeite hebben net omdat de nummers meerdere richtingen uitgaan. Wie echter net die veelzijdigheid omarmt heeft er met Drungi volgens ons meteen weer een band bij om te volgen. De acht nummers zijn in totaal goed voor drie kwartier luistergenot. Wat ons betreft is ‘Hamfarir Hugans’ een debuut om “U” tegen te zeggen en dus een absolute aanrader! Maar vergeet u wel even alle hoger aangehaalde landgenoten van Drungi want dit klinkt compleet anders.

K.H. (90)

Independent Release

Tracklist: 1. Alda 2. Þoka 3. Ófærð 4. Skriða 5. Frost 6. Skjálfti 7. Kvika 8. Myrkur