Opnieuw is een nieuwe Belgische formatie opgestaan, waar een vijftal ervaren muzikanten voor de indrukwekkende line-up zorgen. Oprichter, bassist en songwriter Thomas Jethro Verleye (ex Guilty As Charged) laat zich omringen door vocalist Josey Hindrix (Ostrogoth), keyboardspeler Wim Rotthier (ex-Crusader), drummer Baruch Van Bellegem en Guy Vercruysse die voor achtergrondzang, productie en de mix zorgde. De nummers werden in de Clean and Dirty Studios (oh, wow, de naam alleen al) en persoonlijke thuisstudio’s opgenomen. De mastering van het album werd toevertrouwd aan de Deense producer Jacob Hansen, gekend voor zijn sonische perfectie. Thomas haalde tijdens het schrijfproces zijn inspiratie uit de solide progressieve metal van de eighties die hij met de harmonieuze melodieën uit hedendaagse power metal liet samensmelten. In een achttal nummers vertelt de band de problematiek van wereldwijde onrechtvaardigheid die zich verdiept in de verleidelijke greep van kapitalisme, machtsmisbruik en genotzucht. De titel van het album dient als metafoor voor de slinkende tijd die ons rest om onze destructieve koers te wijzigen en alsnog te voorkomen dat de mensheid bezwijkt onder de verwoestende welvaart. Alhoewel ‘Rise’ erg feeëriek ontwaakt, beukt ‘Storm Maker’ er stevig in. Met staalharde riffs, die richting thrash neigen, en een Spartaanse kadans spint het nummer helemaal op. Josey weet het tempo wat te temperen en het nummer breekt wat open. De progressieve kant laat zich duidelijk horen en ondanks het nummer vlotjes over de acht minuten overschrijdt, blijft het verrassen door een gevarieerd arrangement dat veel ruimte laat voor elke muzikant. Onder meer door de keyboardlaag en de breaks blijft het intense nummer opvallend vlot verteerbaar. Of ‘Atomic Retribution’ een goed voorbeeld is voor het geluid van de band weet ik niet. Hier komt de meer gepolijste, melodieuze kant van de power metal meer naar voor: https://www.youtube.com/watch?v=YHDJHCe2Lro. Het nummer, geïnspireerd door de context van Hiroshima en Nagasaki, beschrijft de machteloosheid die gewone mensen ondervinden in oorlogen waarbij onschuldige levens worden opgeofferd. Wel spijtig dat Josey bij momenten wat naar de achtergrond lijkt te verdwijnen. Persoonlijk vind ik ‘Black Diamond’ een sterker nummer, dat het erg sterk snarenwerk etaleert. Opnieuw oog voor de hedendaagse slavernij in de Afrikaanse diamanthandel. Lange nummers vragen voor variatie. Zo ook in dit bijna tien minuten durend snedig titelnummer, dat zich vaak van een andere zijde laat horen. Zelf had ik het liever in twee nummers gezien om het naar het einde nog boeiend te houden. Het is geschreven ter nagedachtenis aan Thomas’ vader en verbeeldt de progressie van ziekte, de ongelijke strijd die veel mensen moeten leveren en het afscheid van de fysieke band tussen geliefden. De eerste single van het album werd ‘Underworld’, dat zijn tijd neemt om de sfeer op te bouwen: https://www.youtube.com/watch?v=WHTTITkTMz0. Een power metal nummer, gebaseerd op persoonlijke ervaringen, dat een stuk minder te bieden heeft (omdat Josey terug wat op de achtergrond stond?) dan het vuurwerk dat zich al eerder liet horen. Het benadrukt het gebrek aan empathie en de impact van pesten. In het uiterst genietbare instrumentale ‘Throne Of Thorns’ is dat natuurlijk geen issue. De illusie van suprematie van de mensheid wordt doorboord door de doornen van de waarheid. Het gaat vooruit in de afsluiter ’Fire And Ice’, de langste track. Veel agressiviteit en technische perfectie gaan ook deze keer hand in hand. We horen terug de sound van de band zoals in de eerdere nummers. Het symboliseert de megalomane aard van de mensheid en haar geloof dat ze de natuur kan beheersen in haar streven naar welvaart. Een laatste brok ingenieuze muzikaliteit, waar de technische perfectie vaak opvalt, zorgt opnieuw voor veel dynamiek dankzij de vele sfeer-en ritmewisselingen. Slechts acht nummers, inclusief een korte intro, je zou mikken op een half uurtje muzikaal vertier. Niets is minder waar. Deze knappe cocktail van power metal en heavy metal, waar het progressief kantje vaak de bovenhand krijgt, is ongetwijfeld een feest voor fans van Blind Guardian, Gamma Ray, Fates Warning, Avantasia, Stratovarius, Helloween. Ook voor ondergetekende was / is elke luisterbeurt puur genieten. Een debuut om “U” tegen te zeggen van dit Throne Of Thorns!
Rocking Klingon (85)
Rock Of Angels Records
Tracklist: 1. Rise 2. Storm Maker 3. Atomic Retribution 4. Black Diamond 5. Converging Parallel Worlds 6. Underworld 7. Throne Of Thorns 8. Fire And Ice