De bandnaam zorgt voor een sprong naar de eighties, waar glam rock en neonlampen de sfeer bepaalden. Het verhaal van deze Argentijnse melodieuze rockgroep begon in de tweede helft van 2020, toen Hernan Cattaneo en Marcos Nieva Green, beiden gitaristen in de groep AMMA, besloten om een nieuw project op te zetten. Ze wilden muziek maken met een meer klassiek geluid dat gebaseerd is op hun hard rock– en AOR-roots. Al vlug realiseerden ze bij het componeren en opnemen van demo’s dat er veel meer in het gegeven zat dan alleen een project, waardoor ze evolueerden naar een echte band. Toch duurde het wat tijd en line-up wissels eer ze een single en een ep uitbrachten. Uiteindelijk vervoegden zanger Bruno Sangari, bassist Daniel Bravo en drummer Pablo Ureta de beide snarenplukkers. De productie nam de band zelf in handen. Alles werd opgenomen in de Neon’s Studios (waar deze ook moge zijn). Mixen en masteren lag in handen van gitarist Marcos. Hun debuut ‘Destination Unknown’ telt na de intro elf nummers met als doel de luisteraar mee te nemen naar een “onbekende bestemming”. De intro ‘Destination Unknown’ laat er geen twijfel meer over dat er getalenteerde snarenplukkers aan boord zitten. ‘Neon Rider’ is een mooi nummer dat de band eer aandoet. ‘Feel The Magic’ is een knap catchy en gevarieerd verhaal waar de band duidelijk iets te vertellen heeft: https://www.youtube.com/watch?v=Qe3rjwZnh1w. Ze vervolgen met ‘Unleash The Fire’, een eerste klasse riff-rocker waar ook de vellenmepper niet onopgemerkt voorbij gaat. Toch zitten er enkele nummers in waarmee ik het moeilijker mee heb. Bij ‘Compass Rose’, ‘My Time To Say Goodbye’ en het meeslepende ‘One Night In The Big City’ blijf ik wat op mijn honger zitten, al wordt deze laatste naar het einde toe wel opgesmukt met vingervlug snarenwerk. Ook in ‘Surreal’ zit zo’n surrealistische gitaarsolo, wat veel goed maakt. De emotionele ballad vinden we bij ‘One And Only’. Het afsluitende ‘Riders Of The Night’ kent een laatste krachtinjectie op sterk ritme dat naar heavy metal overleunt. Het zorgt voor een link tussen de leden en hun zonen en dochters, dankzij het kinderkoor met speciale gasten Valentino Sangari, Sofia Cattaneo, Leandro Guzman Nieva en Julieta Nieva Rodriguez. Het duurde enkele luisterbeurten eer ik me wat kon inleven, maar het is vooral het knappe fretwerk dat me over de streep wist te trekken. Fans van Care Of Night, Wildness, Osukaru of Age Of Reflection zullen deze band wellicht omarmen. Terecht, het moge gezegd zijn dat dit album een verdienstelijke poging is en me hier en daar wel kon bekoren, maar ik vrees er een beetje voor of de band hiermee brokken zal maken in het genre. Toch opmerken dat een sterk getalenteerde snarenplukker vaak indruk maakte. Maar we worden hedendaags verwend met spattende producties, in tegenstelling tot hier waar het hier allemaal wat op de achtergrond blijft. Het ruime aanbod melodieuze rock maakt het natuurlijk moeilijk om nog op te vallen en een doorsnee album zal hier wellicht niet in slagen. Een goede start dus voor Neon Rider waar potentieel in zit voor meer.
Rocking Klingon (80)
Pride & Joy Music PJM 13842
Tracklist: 1. Destination Unknown 2. Neon Rider 3. Feel The Magic 4. Unleash The Fire 5. I Lay My Life In Rock N Roll 6. Compass Rose 7. Surreal 8. My Time To Say Goodbye 9. Standing By The Edge 10. One And Only 11. One Night In The Big City 12. Riders Of The Night