Cobrakill is een Duitse vijfkoppige band die in 2020 werd opgericht. Ze brachten hun eerste album ‘Cobratör’ uit in 2022 en volgen het nu op met ‘Serpent’s Kiss’. Het album bestaat uit twaalf nummers en heeft een totale speelduur van zevenenveertig minuten. Van de albumhoes tot de artiestennamen zoals Toby Ventura en Tommy Guns, ademt hun stijl de sfeer van de jaren tachtig. De muziek ondersteunt dit ook. Cobrakill biedt een mix van hard rock en heavy metal met ongecompliceerde, maar pakkende riffs, refreinen en songstructuren. De cowbell tijdens het refrein van ‘Bazooka’ is de spreekwoordelijke kers op de taart van de jaren tachtig stijl. Ondanks de jaren tachtig stijl voelt de muziek verrassend fris aan en heeft het een strakke, moderne productie. De gitaarsolo’s zijn mooi geïntegreerd in de nummers en blijven zelden te lang hangen. Ook de teksten doen denken aan de jaren tachtig, waarbij sommige nummers overdreven eenvoudig zijn in hun tekstuele inhoud. ‘Seventeen’ is hiervan een goed voorbeeld. Ik zou niet verbaasd zijn als je dat nummer op een Steel Panther album zou horen. Uitspringers voor mij zijn de opener ‘Above The Law’, ‘Bazooka’ en ‘Same Ol’ Nasty Rock N’ Roll’. Hoewel de meeste nummers goed zijn gemaakt, had ik graag wat meer variatie gezien, of simpelweg een iets strengere selectie van tracks. Ik denk dat tien nummers in plaats van twaalf de flow van het album aanzienlijk zou verbeteren. Al met al vind ik dat Cobrakill een degelijk, stevig rockend album heeft afgeleverd met enkele leuke tracks. Dit is een band die ik graag live zou willen zien, terwijl ik geniet van de muzikale capriolen met een biertje in de hand. En dat is precies wat ik over een paar maanden zal doen op Huggins Awakening Fest.

Thomas Vervoort (77)

Frontiers Records

Tracklist: 1. Above the Law 2. Bazooka 3. Concrete Jungle 4. Razor Blade 5. Monstrous 6. Same Ol’ Nasty Rock n’ Roll 7. Torture Me 8. Hungry Heart 9. Seventeen 10. Silent Running 11. Ride My Rocket 12. Vetvet Snakeskin