Insepultus is de éénmansband van Robert “Sepultus” Pieptan, een Roemeen die symfonische black metal op ons loslaat. We willen er even op wijzen dat het hier dus niet gaat om de gelijknamige Slovaakse band die er in 2001 de brui aan gaf. Enige verwarring is immers best mogelijk aangezien de Insepultus waar we het hier over hebben ook bijzonder lang inactief is geweest nl. geen teken van leven sedert 2004. Bijna twintig jaar later duikt echter plots dit album op. Zeven nummers lang – samen goed voor net geen half uur – neemt Insepultus je mee op een oorlogstocht vol trauma en horror gezien vanuit het standpunt van een jonge soldaat aan het front. U merkt meteen dat u zich niet bepaald aan de meest opgewekte deuntjes mag verwachten. Al is het niet allemaal brute, rauwe onversneden black metal die u door de strot geramd krijgt. Op ‘Hell Upon Earth’ is het een verhalende stem – clear gesproken – die u meeneemt naar de oorlogsgruwel geruggensteund door een donker maar eerder kabbelend, bijna achtergrond muziekje. Let wel, doorgaans ligt het tempo heel erg hoog en is de zang rauw grunterig zoals we bij back metal verwachten. Er worden bovendien instrumenten bovengehaald zoals hoorns en andere blaasinstrumenten (of samples, dat is ons niet helemaal duidelijk eerlijk gezegd) die niet alleen mee zorgen voor een ietwat bombastisch geluid maar vooral bijdragen aan de afwisseling. De gitaren zijn voortdurend loodzwaar te noemen en bezorgen een beklemmend gevoel. Alleen van het drumwerk krijgen we het bij momenten op onze heupen. Zoals we al geregeld hebben verkondigd, zijn we zelden overtuigd van éénsmansprojecten net doordat er altijd wel een aspect is dat de persoon in kwestie toch net dat tikkeltje minder beheerst. Het maakt dat we ook nu weer gedurende het ganse album het idee hebben dat dit allemaal toch net nog beter had kunnen klinken als er ook andere muzikanten aan boord waren gehesen. Daar komt nog bij dat de productie naar ons aanvoelen iets hedendaagser had gemogen. Nu klinkt het album als een terugkeer in de tijd zoals old-school Mayhem of Immortal om er dan maar meteen twee kleppers uit de jaren ’90 bij te sleuren. Kortom, wie op zoek is naar rauwe, onversneden black metal uit de tijden van weleer met een symfonische ondertoon, zit bij deze Insepultus gebeiteld. Zelf zijn we van oordeel dat na twintig jaar leegte dit een album is dat zeker een bijdrage weet te leveren in het muzikale landschap maar dat één en ander net nog dat tikkeltje scherper uitgewerkt had kunnen worden.

K.H. (75)

Loud Rage Music / Axa Valaaha Productions

Tracklist: 1. The Last Battle I 2. The Last Battle II 3. The Wreckage Of The Earth 4. The World’s Heart 5. Hell Upon Earth 6. The Old Lie 7. The Trumpet Sound