Bij MUSIKA staan we steeds open voor “nieuwe” muzikale wendingen. Zeker als men ons verleidt met stevige en krachtige “promo talk”. Dat is precies wat we krijgen bij de aankondiging van dit album: “A symphony orchestra. Composers from the world of metal. A wild conductor. A truly unique soloist. Attitude and talent. This is: Bright & Black.” We krijgen inderdaad een samensmelting te horen van klassieke orkestrale muziek en metal te horen op dit twaalf tracks tellend instrumentaal album. De componisten komen inderdaad uit de wereld van metal en sommigen daarvan hebben hun strepen al meer dan ruimschoots verdiend. Wat dacht je van Eicca Toppinen (Apocalyptica), Fredrik Åkesson (Opeth), Erik Danielsson (Watain), Nico Elgstrand (Entombed AD), Tomas Haake / Dick Lövgren (Meshuggah), Jacob Hellner en Kristjan Järvi? Met die wilde orkestleider bedoelen ze hier Kristjan Järvi van het Baltic Sea Philharmonic die het geheel tijdens live concerten zal ondersteunen. Daarnaast is het Eicca Toppinen die instaat voor de solo momenten tijdens de live concerten. Stuk voor stuk bijna garanties op succes durven we stellen. Maar nu komt het, hoe klinkt het geheel? Wel als we heel eerlijk moeten zijn: hoe is minder metal dan we vooraf gehoopt hadden, en … het is een compleet instrumentaal album. Als je dan ook nog weet dat we compleet instrumentale metal albums ook niet in het bovenste schuifje liggen hebben als het op onze smaak aan komt, dan weet je het wel. Anderzijds moeten we wel weer toegeven dat er hier stukken / fragmenten langs komen die we, we durven de woorden “het einde vinden” niet gebruiken, maar het komt aardig in de buurt. We krijgen immers heel donker getinte stukken te verwerken die ons koude rillingen van genot bezorgen. En ja, ook het gegeven dat men dit wil voorstellen door middel van live concerten, bezorgt ons eerlijk gezegd kippenvel. We dachten immers ook dat Apocalyptica niet ons ding zou zijn, tot we de band live aan het werk zagen en hoorden! Dus hinken we een beetje op meerdere gedachten met deze “The Album’. De hardere donkere getinte fragmenten zijn absolute top, maar daar tegen over staan het feit dat er meer andere momenten langskomen. Dat zijn dan rustiger stukken of de fragmenten waarmee men opbouwt naar die dreigende donkere stukken, en die smaken we soms wel, maar soms willen we het nummer al meteen gaan skippen. En ja, vijfenzestig minuten is vrij lang hoor, als het geheel je niet volledig bevalt.
Luc Ghyselen (70)
Bright & Black Music/Versity Rights × Dist: Virgin Music Group
Tracklist: 1. Nidhugg 2. Bloodgrind 3. Can’t Explain This 4. Collateral Damage 5. The Secret 6. Mounts Of Misfortune 7. Armies Of The Preposterous 8. A World Of Strange 9. From Dust And Mud 10. And Flesh And Blood 11. Midnite Son 12. End Of All