In 2015 hield voormalig Mayhem-gitarist Rune Eriksen een nieuwe band onder de doopvont: Vltimas was geboren. Nog vier jaar lang moesten we echter wachten vooraleer ‘Something Wicked Marches In’ op de mensheid werd losgelaten. Dat Vltimas meteen een indrukwekkend debuut neerzette stond in de sterren geschreven. De line-up van de band is dan ook niet van de minste. Drummer Flo Mounier (Cryptopsy) en zanger David Vincent (ex-Morbid Angel, I Am Morbid) behoeven dan ook geen verdere intro. Voor velen vormde het debuutalbum van Vltimas eerder het logische vervolg voor Vincent van Morbid Angel dan de weg die deze band zonder hem voortzette. In ieder geval was ‘Something Wicked Marches In’ een kraker van een death metal album. De verwachtingen voor de opvolger waren dan ook hoog gespannen. Het feit dat er inmiddels bijna vijf jaar verstreken is, maakt die verwachtingen er zeker niet minder op. Dat Vincent nog steeds én een charismatisch figuur is én over een indrukwekkend strottenhoofd beschikt konden we afgelopen zomer o.a. op Alcatraz nog zelf vaststellen toen hij met I Am Morbid de klassiekers van Morbid Angel bracht. Om maar meteen met de deur in huis te vallen: deze Vltimas stelt dan wel zelf ‘Epic’ te zijn maar vinden wij persoonlijk minder opzienbarend dan het debuut. Let wel, bij het debuut wisten we niet waaraan we ons mochten verwachten en dat maakt toch een wezenlijk verschil. Leuk is ook dat de heren hoegenaamd niet proberen om zichzelf te herhalen en dat alleen al is én bewonderenswaardig én verrassend te noemen want ze verlaten op geregelde tijdstippen de geijkte paden. De catchy riffs en beukende drums zijn nog steeds in grote getale aanwezig. Vincent laat uiteraard zijn typerende heldere maar diepe stem bewonderen maar hij schakelt dit keer frequent over naar een hogere toonaard en neigt daarbij – net zoals de rest van de sound – veel meer richting heavy metal dan we ooit voordien hoorden. En net daar wringt voor ons het schoentje enigszins. Dit is misschien wel het meest toegankelijke werk – lees, meer voor een groter bereikbaar publiek – dat we van Vincent en kompanen mochten beluisteren maar we missen precies net dat tandje extra ruwheid. Niet dat dit nu plots een pop-album is geworden, verre daarvan. Maar voor bandleden die hun strepen verdienden bij hoger vernoemde bands, is het extreme toch wat verdwenen uit hun muziek. Wellicht zijn we nu heel erg kritisch want héél erg veel bands zouden er wellicht enkel kunnen van dromen om een album als ‘Epic’ af te leveren maar wat ons betreft had het allemaal net ietsje rauwer, minder gepolijst, gemogen. Los van deze kritische noot, kunnen we u melden dat ‘Epic’ voorts een simpelweg steengoed metal-album is zonder meer die fans van het debuut blindelings kunnen aanschaffen. Het is voor ons enkel minder memorabel dan ‘Something Wicked Marches In’ maar dat ligt ongetwijfeld aan ons. Oordeelt u vooral zelf.

K.H. (80)

Season Of Mist

Tracklist: 1. Volens Discordant 2. Epic 3. Miserere 4. Exercitus Irae 5. Mephisto Manifesto 6. Scorcher 7. Invictus 8. Nature’s Fangs 9. Spoils Of War