Het Amerikaanse Upon Stone werd pas in 2021 opgestart in Los Angeles, Californië. Xavier Wahlberg (vocals, bass), Wyatt Bentley (drums) en Ronny Marks (gitaar) kennen elkaar reeds ettelijke jaartjes en speelden vaak samen in een of ander bandje als teenagers. Met de komst van Gage Goss (gitarist) ziet het drietal het iets groter en wordt Upon Stone een feit. Men zorgt al vlug voor een eerste ep met ‘Where Wild Sorrows Grow’ (2021). En ook op gebied van live concerten lijkt het plots een stuk vlotter te verlopen, want het kwartet maakt op tijd en stond zijn opwachting in de Los Angeles metal en hardcore scene. Dat beide (sub)genre families het wel kunnen vinden bij de sound van Upon Stone bevestigen de heren nu met hun debuutalbum. ‘Dead Mother Moon’ telt negen tracks die een mix vormen van melodic death metal en hardcore elementen. Vanaf opener en titelnummer ‘Dead Mother Moon’ zetten de heren dit meteen krachtig in de verf. We krijgen immers een heel energiek uptempo track te horen waar melodie, kracht, agressie en schuimbekkende woede samen vallen. Zeker op gebied van vocalen kan je vlot de link leggen met hardcore, terwijl het puur muzikale gedeelte dan eerder aansluit bij heel agressieve death metal. De heel melodieuze gitaarsolo zorgt dan voor het melodic randje. Het is een bommetje dat letterlijk open knalt in je gezicht. Maar als je denkt dat het kwartet het maar bij dat ene bommetje houdt, kom je bedrogen uit, want ook de overige tracks zijn stuk voor stuk knallers van formaat, zeker als je melodic death metal weet te waarderen met uiterst agressieve vocalen. Het gaat er vanaf ‘Onys Through The Heart’ iets melodieuzer aan toe, maar de band verliest eigenlijk niets aan agressie, woede en kracht. Iets wat ook overduidelijk in de overige tracks aan bod komt die al even energiek en gedreven uit de speakers knallen. Wel kiest het viertal voor iets meer rustiger en sfeervolle passages die dan ook in schril contrast staan met hun overtuigende agressieve stukken die hier overduidelijk de bovenhand halen. Een voorbeeldje maar: war dacht je van het agressieve en energieke ‘My Destiny; A Weapon’ waar de woede en de agressie ervan af druipt, om dan naar het einde uiterst rustig, sfeervol, zacht en melodieus af te sluiten. Precies alsof het nummer uit twee volledig van elkaar losstaande nummers is samengesteld. Brian Fair (Shadows Fall) komt nog een stukje meebrullen tijdens ‘Paradise Failed’ wat het nummer nog een extra accent oplevert, terwijl het compleet instrumentale sfeervolle ‘Nocturnalism’ voor extra ademruimte en rust en kalmte zorgt. Daarna wordt de energieke kracht weer naar stevige hoogtes gestuwd, al zorgen opnieuw rustiger momenten voor veel variatie en afwisseling en tekent Upon Stone zo duidelijke contrasten uit. Nog een teken aan de wand dat ook Upon Stone ook over de grenzen van melodic death metal heen kijkt is het feit dat dit debuutalbum wordt afgesloten met een coverversie van ‘Dig Up Her Bones’, origineel van het hardcore / punk rock gezelschap The Misfits. Hou je dus van enorme agressieve woede uithalen op vocaal vlak die gemengd worden met een pure death metal sound, dan zit je zeker goed bij Upon Stone. De rustiger, sfeervolle stukjes zorgen dan weer voor melodieus tegengewicht.

Luc Ghyselen (86)

Century Media

Tracklist: 1. Dead Mother Moon 2. Onyx Through the Heart 3. My Destiny; A Weapon 4. Dusk Sang Fairest 5. Paradise Failed 6. Nocturnalism 7. To Seek And Follow The Call Of Lions 8. The Lantern 9. Dig Up Her Bones