Unholy Congregation 5 @ Harmonie, Oudenaarde.

De winter is in het land, tijd voor een stevige portie black metal moeten ze bij Unholy Congregation gedacht hebben. De vijfde editie editie van Unholy Congregation werd uitgesmeerd over twee dagen. Of toch, er kwam een avond extra bij. Plaats van het gebeuren: Harmonie, goed verscholen tussen een hotel en een fastfood zaak, kortbij de grote markt te Oudenaarde. Vier bands maken er hun opwachting.

*Foto’s: Pale Spektre*

Het Duitse Pale Spektre mag de avond openen en doet dit ongeveer precies op het afgesproken uur. Dit trio bracht in 2022 met ‘Bereft of Xenotic Layers’ hun eerste materiaal uit. Het gezelschap zorgt voor een dreigende black metal sound met wat minimale death metal invloeden. Belichting is er zo goed als niet bij dit gezelschap. Nochtans zijn er sfeervolle kroonluchters in de zaal en zelfs een discobal. Maar die worden niet gebruikt en het enige licht op het podium komt van een aantal kaarsen voor de gitariste en vocaliste en de bassist. De drummer moet zich behelpen met minimaal licht en ook nog twee kaarsjes voor zijn drumstel. Het draagt allemaal bij tot de wat occulte sfeer die het gezelschap wil oproepen. Toch is een dreigende en krachtig sound, die de warme fuzzy gitaarklank en de krachtige stem van Hekla ondersteunen, hier de aandachtstrekker die hier vakkundig wordt neergezet. Zo’n concert smaakt naar meer, zodat we Pale Spektre alvast noteren als een “te volgen gezelschap”.

*Foto’s: Hulder*

Volgende op het programma is Hulder, het geesteskind van de Belgische Marliese Beeuwsaert. Hoewel ze nu in de Verenigde Staten woont, en alle bandleden tevens Engelstalig zijn, voelde het toch een beetje als een thuismatch. Met nummers van de ep ‘The Eternal Fanfare en Godslastering: Hymns of Forlorn Peasantry’ was het publiek meteen mee. Marliese nam naast de vocals de ritmegitaar op zich, waarbij de melodieuze passages met vlijmscherpe precisie gebracht werden door Tanner Anderson. Net zoals bij de eerste band is er geen interactie met het publiek. Maar erg vinden we dit niet wat de sound van dit viertal kerft diep in onze ziel. Gitzwart, dreigend, kil en krachtig zet Hulder hier een uiterst knap opgebouwde set neer die, net zoals bij de opener van de avond, overduidelijk naar meer smaakt, veel meer zelfs als je het ons vraagt. We krijgen immers een gitzwart, donker en dreigend geluid te horen dat best wel als heel intens en beklijvend kan bestempeld worden. Helaas waren er een tiental minuten voor de apotheose technische problemen met de microfoon, waarna de band vrij abrupt het podium verliet. Toch ook maar noteren als een “te volgen band”.

*Foto’s: Vemod*

Nog meer problemen waren er voor Vemod. Het materiaal van de geplande afsluiter was achter gebleven, waardoor ze met het materiaal van Hulder speelden voor The Ruins of Beverast mochten aantreden. Maar dat stoorde het Noorse gezelschap allerminst. Het leek ons alsof Vemod plots een paar niveaus hoger speelde dan de eerste twee bands. Althans die indruk hadden wij. Kracht, dreiging, kilte, en een intens beklijvend gevoel maakte zich van ons meester. Voeg daar dan de nodige melodie aan toe en je verkrijgt een schitterend geheel. Ze staken van wal met ‘Der Guder Dor’ van hun volgende release ‘The Deepening’. De combinatie van simpele maar prachtige melodieën op een bijna dronende ritmesectie was een verpersoonlijking van “Koning Winter” die doorging tot het einde van de set. Een prachtig staaltje atmosferische black metal, en voor ons veruit de beste ervaring van de avond. We zagen Vemod al een aantal keer eerder en steeds zijn we onder de indruk van hun sound, maar we denken zo stilletjes dat dit het beste concert is dat we al zagen van dit Noorse black metal ensemble.

*Foto’s: The Ruins Of Beverast*

Het Duitse The Ruins Of Beverast mag afsluiten, wat na het meesterwerk van Vemod geen sinecure is, en doet dit best wel goed en knap, maar toch missen we de intense uitstraling en het beklijvende gevoel die we hebben ervaren met Vemod. En stukje minder dus, maar ook dit kwartet zorgt er uiteindelijk wel voor dat we mee stappen in hun muzikale verhaal, die een stuk brutaler, grimmiger en misschien ook wel donkerder wordt neergezet dan wat Vemod liet horen. Het kan ons dan ook iets minder beklijven. Toch stappen we met een zeer goed gevoel de nacht in en kijken we er al enorm naar uit wat het festival ons morgen zal bieden, daar de eerste vier bands op die eerste avond van Unholy Congregation ons stuk voor stuk konden overtuigen met Vemod als absolute topper.

Met dank aan Filip en het complete team achter Unholy Congregation.

Tekst Thomas Vervoort en Luc Ghyselen.

Foto’s: Luc Ghyselen.