Thorium heeft net een nieuwe plaat uit ”Extraordinary Journeys Part I’ en kwamen die op Pluto Fest voorstellen. We volgen de band al vanaf het begin, en we waren steeds onder de indruk van een eigenzinnige sound binnen het heavy metal genre. Nooit klinkt het ergens gedateerd. Hun nieuwe plaat is voldoende alternatief. Live worden een goed uur mokerslagen uitgedeeld. De oudere nummers zijn in ons geheugen gegrift en de nieuwe als het daverende ‘Nightfall’ en de single ‘Across the Nations’ – met een enorm hoog meezing gehalte -, zijn ook meer dan de moeite; ze voelen zelfs aan alsof Thorium met dit album is uitgegroeid tot een grootse topper. Ze moeten niet onderdoen voor de grotere namen binnen de scene. Voor hun optreden op Pluto Fest hadden we een fijn gesprek met de band, we polsten ook naar de verdere plannen en ambities.
-Ik heb jullie tussen 2018 en 2022 een keer of twee mogen interviewen, enkele keren live gezien, ondertussen zijn we aan een nieuw plaat aanbeland. Om met de deur in huis te vallen, zijn de doelstellingen die jullie voor ogen hadden bereikt? Of is de wereld veroveren nog niet gelukt?
Het doel van elke band is natuurlijk om de wereld te veroveren, alleen is de vraag in welke mate dat moet (of zelfs kan) gebeuren. Ook is ’t altijd de vraag wanneer je zelf het gevoel gaat hebben dat zo’n doel werd bereikt – kun je immers honderd tickets verkopen wanneer je een show speelt, dan ben je stiekem toch aan het dromen over vijfhonderd; verkoop je dan zalen uit van vijfhonderd man, dan denk je toch al aan hoe fantastisch het zou zijn om duizend man per show te kunnen hebben; en ga zo maar door… Het meest realistische scenario is dat we vooral gegroeid zijn als band. Neem nu onze nieuwe plaat die uit is van 16 november; het is nog wat afwachten welk de reacties daarop zullen zijn, maar we blijven groeien, en zijn zeker al tevreden over het parcours tot nu toe.
-In een vorig interview kwam de uitspraak ‘’wij willen de Toto van de metal worden’’ naar voren. Is dat gelukt?
Zo beroemd worden als Toto? Het zou de max zijn, maar in de huidige tijden lijkt dat een onmogelijk scenario. Waar we daarmee vooral naar verwijzen, is het eclectische karakter van een band als Toto. De insteek “alles kan en mag” is sterk aanwezig bij artiesten als Toto, Ayreon, Devin Townsend etc, en dat proberen we binnen Thorium ook te doen. Alles kan en mag, of het nu riffs of song-ideeën zijn die richting klassieke metal of power metal of prog of thrash gaan…als de songs en ideeën gewoonweg goed zijn, dan worden ze gebruikt! In dat opzicht zijn we vooral een veelzijdige rock / heavy metal band die graag buiten die lijntjes kleurt.
-Ik wil toch even inpikken op ‘in deze huidige tijden is het moeilijk om..’ ik ondervind dat het voor bands veel moeilijker geworden is om zich echt te lanceren na die corona, ondervinden jullie dat ook?
Zeker… Wat er vooral speelt is een overaanbod, en daar hebben veel bands nu wel last van. Om dan geboekt te raken als kleinere band is het best moeilijk geworden.
-Is het ook niet zo dat veel organisaties en dergelijke op veilig spelen en liever een bekend product of naam boeken, zodat ze zeker zijn dat hun zaal uitverkoopt? Dat het daarom ook moeilijker wordt, ook voor Thorium?
Dat is zeker het geval. De grote festivals, bijvoorbeeld, zijn enorm commercieel geworden, net zoals alles binnen de scene, en daar is tragisch genoeg weinig of niets aan te doen. Wat bijvoorbeeld opvalt, zijn de vele “grote” bands die er als hoofd act op de main stages staan, terwijl bands uit datzelfde genre of subgenre die al decennia lang mee draaien (en aan de wieg stonden van die genres en subgenres) ergens in de namiddag in een tent staan te spelen. Tegenwoordig krijg je erkenning door wat je doet op sociale media of YouTube, en hoe absurd of spraakmakend je kostuumpje of gimmick is. Wat een averechtse evolutie…
-Dit interview gaat vooral over de nieuwe plaat, wellicht zijn er nog niet zo veel reacties (ze kwam pas uit op 16 november) maar toch, hoe is de respons?
We hebben alvast onze video singles uit (met nu net onze prachtige nieuwe videoclip!), en krijgen van de kant van fans wel enorm goede reacties daarop. Wat pers en zo betreft is het nog wat afwachten. Maar de positieve reacties van de fans online en in persoon stemmen ons al hoopvol!
-Het is weer een ijzersterk meesterwerkje , ik merk wel enkele andere richtingen die jullie inslaan, maar de basis blijft hetzelfde. Is dat bewust een bedoeling om bepaalde richtingen uit te gaan? Of hoe moet ik dat zien?
Het zit een beetje tussen de twee. Het is wel zo dat het een kwestie is om vanuit een buikgevoel te schrijven. Dus ‘bewust’ een bepaalde richting uitgaan in het songwriting proces is er zelden bij; het groeit natuurlijk, doordat het net onze ingesteldheid is om de ideeën gewoon op ons te laten afkomen. Bijschaven doe je altijd, maar het eerste idee dat boven komt uitwerken en zien waar het ons brengt, blijft toch de voornaamste manier waarop we te werk gaan.
-Wat is volgens jullie het grootste verschil tussen deze en vorige platen?
Laten we zeggen een tikje meer ‘volwassenheid’ in de songs en teksten, misschien; maar vooral weerom een grotere, meer uit-de-kluiten-gewassen productie. De songs hebben weer net wat meer om het lijf gekregen in de studio – meer backing vocals en koorzang, meer overdubs, meer akoestische gitaren, meer detail, en ga zo maar door. Ook is deze nieuwe plaat weer net wat progressiever en moderner dan de vorige.
-Iets wat me opvalt. Jullie publiek is zeer gevarieerd en divers, maar welk publiek zouden jullie graag aanspreken (of ben je daar niet mee bezig)?
Een beetje van alle leeftijden, want we zijn een band, denken we graag, voor zowel de oudere als de jongere garde metal fans. In dat opzicht zou het fijn zijn om een Iron Maiden of Rush –fenomeen te zien onder onze fans, in die zin dat je op shows van beide bands alle leeftijden aantreft. De ietwat oudere fans staan of zitten achteraan, terwijl de eerste x-aantal meters vooraan worden ingenomen door de tieners en de twintigers 😉
-Ik wou het ook even hebben over de veranderde manier waarop mensen tegenwoordig muziek beleven; door spotify en sociale media en dergelijke. Waarom zelfs nog een cd of plaat uitbrengen?
Wel, neem bijvoorbeeld de massieve hoeveelheden tijd die we investeren in het samenstellen van de teksten en het artwork en dergelijke. Het zijn zaken waar je weken en maandenlang intensief aan hebt gewerkt – dat is al een reden op zich om voor mooie, fysieke pakketten te gaan. Het zijn inderdaad nog maar enkelingen die het boekje of het tekstvel erbij nemen en heel de boel echt lezen en uitspitten…maar voor die mensen alleen al is het belangrijk dat we platen en cd’s blijven uitbrengen. Er is en blijft nog steeds een publiek dat er van houdt om een knappe, fysieke editie van een album in z’n collectie te hebben.
-Ik ben fan vanaf het begin, maar ik wou toch even vragen: mocht ik nog geen fan zijn, wetende dat binnen de muziek die jullie brengen wel honderden bands zwemmen in dezelfde vijver – wat maakt jullie uniek, zodat ik voor jullie zou kiezen en niet voor een andere band?
Thorium brengt muzikaliteit binnen een brede omkadering; met teksten die echt ergens over gaan. We zitten binnen de “classic” metal, maar in tegenstelling tot vele bands die vaak angstvallig in dat straatje blijven hangen, slaan we graag (en regelmatig) wat onverwachte wegen in. Ook dat maakt ons vrij uniek. Ik zie teveel bands in deze stijl die zo inwisselbaar zijn, en in dat straatje wil Thorium absoluut niet terecht komen. We brengen veel diversiteit binnen onze op ’t eerste zicht “classic” stijl, en even belangrijk: we mijden absoluut de cliché-matige teksten en onderwerpen waar onze stijl van metal vaak bol van staat.
-Het is indrukwekkend wat voor een episch geluid jullie steeds voortbrengen. Niet zo moeilijk met super getalenteerde muzikanten binnen de band, die kunnen wedijveren met de groten op aarde…maar toch: is ‘Belg’ zijn geen rem op die groei naar boven toe denk je?
Da’s een tweeledig iets… Aan de ene kant mag je je zeker niet verstoppen achter ’t idee dat je “maar” een Vlaamse band bent, en je dus om die reden je verwachtingen maar laag moet zetten. Uiteraard moet je elk aspect van muziek maken, albums uitbrengen en live shows spelen even ernstig nemen als eender welke buitenlandse band, en zo hoog mogelijk blijven mikken in al wat je doet. Aan de andere kant, echter… Laten we ’t voorbeeld nemen van een gemiddelde, beginnende Duitse band. Je boekt een studio om je debuutplaat op te nemen en speurt naar shows, net zoals elke Belgische band doet. Terwijl je hier in Vlaanderen echter al snel rond bent en weinig mogelijkheden hebt om door te groeien, nodigt de studio-guy van de Duitse band even z’n kameraad uit die toevallig wat grotere Duitse groepen boekt en managet. Of je repeteert ergens op een plek waar nog andere bands repeteren, en leert al gauw een scala andere, lokale metal bands kennen, die je op sleeptouw kunnen nemen bij hun volgende tour of resem clubshows. Daar loop je snel weer andere Duitse boekers of managers of mede-muzikanten tegen ’t lijf, die je ook weer verder kunnen helpen. Het (veel) grotere aantal metal-fans in zulke landen heeft ook weer z’n weerslag op je voetafdruk online: hier in Vlaanderen heeft je aanvankelijke thuispubliek mogelijk de grootte van ettelijke honderden mensen. In een land als Duitsland zijn dat er mogelijk al rap duizenden. Kortweg gezegd; in Vlaanderen hebben we nu eenmaal niet die geschiedenis en infrastructuur die conductief zijn naar “groot” worden als rock of metal band, die wel veel meer aanwezig is in landen als Duitsland of Zweden of zelfs Nederland. Bands uit bepaalde andere landen kunnen in dat opzicht vaak sneller schakelen.
-Er zijn nochtans bands als Evil Invaders die er wel in slagen op die ban te doorbreken, ze staan ook in het buitenland. En dat brengt me bij de volgende vraag; waarom met Thorium niet proberen vanuit dat buitenland naar erkenning in het binnenland proberen groeien?
Precies! Het is dat ook, onder andere, waar we naar streven. Soms krijg je, bizar genoeg, weer net wat meer erkenning in eigen land wanneer je in het buitenland optreedt.
-In het club circuit drukken jullie een stempel, ook op deze affiche staan jullie (terecht) heel hoog. Kunnen we stellen dat onderdeel van jullie doel dan is bereikt?
Jazeker! Sowieso mogen we heel tevreden zijn van wat we in onze eigen regio en in eigen land al hebben kunnen bereiken. Naambekendheid is in dat opzicht cruciaal – wanneer ook mensen die je muziek helemaal niks zegt, toch je naam goed kennen en weten wie je bent en wat je doet, dan heb je al een grote overwinning geboekt.
-Over doelen en ambities, daar hebben we het in andere interviews ook over gehad, is er wat dat betreft iets veranderd, streven jullie nog steeds dezelfde doelen na?
Los van het proberen doorgroeien en steeds meer mensen te proberen bereiken, denk ik dat het meest voorname doel blijft om gewoonweg steen goeie nummers en albums te maken. Laten we zeggen dat dat, at-the-end-of-the-day, prioriteit blijft. Als het andere kan slechts voortvloeien van daaruit.
-Welke stap is de volgende? Buitenland, sportpaleizen uitverkopen? Eindelijk de Toto van de metal worden na al die jaren, of toch gewoon met de voeten op de grond blijven ?
We willen vooral aan deze weg verder blijven timmeren, en zien hoe ver het ons kan brengen. Deze nieuwe plaat is weerom een volgende trede op die ladder wat ons betreft.
-Moest je de kans krijgen om , mits een carrière switch naar populaire rock, alsnog wel een sportpaleis of Koning Boudenwijn stadion uit te verkopen, zouden jullie dat doen? Waarom of waarom niet?
Hmmm, ik denk eerder dat we dat dan zouden doen aan de hand van een ander project dan Thorium. En ook, laat ons eerlijk zijn; zonder precies de juiste contacten, en mensen “on the inside”, geraak je gewoonweg niet zover. Zelfs op ons huidige niveau worden we al te vaak met zulke dingen geconfronteerd; het feit dat er nu eenmaal bepaalde “rangen “ of kringen zijn die gesloten zijn voor je, totdat je bepaalde aantallen likes en followers en streams en dergelijke bereikt. Net daarom: het steeds blijven voortbouwen aan die weg en aan die bruggen, is iets waar we constant mee bezig zijn; niet enkel bij de release van een nieuwe plaat, maar effectief op maandelijkse, wekelijkse, en zelfs dagelijkse basis.
Dank je voor dit interview, Erik!!! 🙂 Al ’t beste van de hele band
Interview: Erik van Damme.