Soms zijn er van die “oudere” bands die aan het oor en oog van een reviewer voorbij zijn gegaan. Dit is het geval met Aeternus, een band uit Bergen, Noorwegen, die twintig jaar geleden werd opgericht. Na enig opzoekwerk weten we dat men aanvankelijk black metal speelde, om dan een switch te maken naar death metal. In de loop der tijd haakten blijkbaar fans van het eerste uur af omdat de sound meer en meer afgleed naar, wat de band zelf noemt, dark metal. De sound was voor veel fans niet meer hard, ruw en snel genoeg en de band begon meer een melancholische (doom) sound aan hun muziek toe te voegen. Gezien ik wel fan ben van doom / death metal bands was ik nieuwsgierig om deze band te leren kennen en ik ben gematigd positief over ‘Philosopher’, hun negende full album. Waarom gematigd? Omdat de snellere, harder stukken niet echt mijn ding zijn. Toch nog te veel pure death metal (iets wat de oudere fans echter wel zullen toejuichen). Toch zijn er sterke nummers waar mooie variatie tussen melodieus en hard te horen is, zoals bij de eerste twee nummers. ‘Void Of Venom’ begint met rustig gitaar getokkel om er dan stevig in te beuken met snelle doch aanstekelijke riffs om dan weer wondermooi en ingetogen te eindigen: that’s my cup of tea. Mooie ritmeveranderingen, gevoelig op de rustiger momenten en stevig tekeer gaan op de hardere stukken: nice. Ook op ‘Carving The Pristine Anomie’ zijn die mooie variaties hoorbaar. Al bij al leuke kennismaking met deze goeie band. Alles klopt eigenlijk aan dit album maar het laat geen onvergetelijke indruk na.

Bart Verlinde (80)

Agonia Records

Tracklist: 1. Existentialist Hunter 2. World Bleak Nepotism 3. The Intentionality Of Unmitigated Evil 4. Void Of Venom 5. Wresting Worm 6. The Luceferian Archtitect 7. Carving The Pristine Anomie