Alhoewel Wicked Maraya voor mij een onbekende was, reiken de wortels van deze band terug naar de beginjaren van de nineties. Een jaar na hun eerste demo ‘Wicked Maraya’ (1993) volgde hun debuutalbum ‘Cycles’. Daarna kwamen nog ‘No Hope For Humanity…?’ (1996) en ‘Counterculture’ (1997) waarna het een lange tijd stil bleef. Ze doorbraken die stilte in 2016 met ‘Lifetime In Hell’, nummers die naar eigen zeggen een tijdlang als verloren beschouwd waren. Nu komt de band terug met een ep, waarop vijf nummers te vinden zijn. Muzikaal zijn ze niet afgeweken van hun doorlopen pad van melodieuze metal, waar een sterke songwriting altijd voor zware grooves zorgden. Grote melodieuze vocalen en een sonische ervaring met stemmige, emotionele lagen, waarbij je met andere woorden omver geblazen wordt door een muur van geluid. Deze nieuwe ep is een kleine twintig minuten durend eerbetoon aan hun debuut ‘Cycles’. In de gelederen vinden we vocalist Falco, gitaristen Michael Iadevaio en Daniel Malsch, bassist en keyboardspeler John Iadevaio en drummer Rob Liano. Muzikale gasten zijn achtergrondzanger AJ Larsen en The JT Lambert Choir op het afsluitende nummer. Het mixen van het album gebeurde door Daniel Malsch in de Soundmine Recording, mastering door Troy Glessner in de Spectre Studios en de cover artwork werd door Georgi (Moon Ring Design) uitgevoerd. Tussen de titels ‘Chapter I’ tot ‘Chapter V’ vinden we nummers die traag dreunend opbouwen, maar ook die tot power metal uitbarsten met schurende vocalen als in het tweede deel. Hierbij is telkens een donkere ondertoon de rode draad. Soms kan hierbij een Spartaans ritme gehandhaafd worden, zoals in het derde luik, of net andersom zoals daarna. Daardoor wordt dan weer het intense drumwerk mooi geëtaleerd. Een verpletterend arrangement op een traag dreunende cadans in combinatie met krachtige vocalen zorgt dat een sterk dominerend gevoel overheerst. Dit wordt dan in het afsluitende ‘Chapter V’ wat gecompenseerd met het warmer klinkend achtergrondkoor “The JT Lambert Choir”, ondanks het ijzeren fretwerk dat snijdt. Alle nummers wekken een duister gevoel op, een sfeer van gelatenheid en onderdanige overgave aan een grotere macht. Het zijn vijf zware uitvoeringen, telkens in een bombastische productie, waardoor dit gevoel nog meer naar voor komt. Je moet de muziek ondergaan, want je wordt ondergedompeld in een sfeer die je een vijftal minuten vasthoudt. Voor mij zorgt het voor een eerder beklemmend gevoel, maar ik kan me helemaal inbeelden van sommigen hiervan weg zullen zijn.

Rocking Klingon (80)

Massacre Records

Tracks: 1. Chapter I 2. Chapters II 3. Chapter III 4. Chapter IV 5. Chapter V.